Sinds 12 juli 2000 is belaging (stalking) in Nederland strafbaar gesteld (Artikel 285b van het Wetboek van Strafrecht). De maximumstraf is drie jaar gevangenisstraf. Kamerlid Boris Dittrich (D66) nam destijds samen met Otto Vos (VVD) het initiatief. In 2004 heeft het Openbaar Ministerie 986 maal een melding van stalking via de politie binnengekregen en zijn ze 720 maal tot vervolging overgegaan (bron Wikipedia). Stalking heeft veelal betrekking op vaders die proberen in contact te komen met hun kinderen. Het is een uitbreiding van de mogelijkheden die al waren gecreëerd met de ontwikkeling van het middel straatverbod.
Meer over het onderwerp stalking in het boek Gemist vaderschap
In subdossier stalking:
Volkskrant ingezondenDeventer;2 december 1997
Stalking en ontouderde ouders
Volgens de krant van dinsdag is er een wetsvoorstel ingediend gericht tegen zogenaamde stalking. Het gaat hierbij om een vorm van geestelijke mishandeling en is dus klaarblijkelijk een nadere uitwerking van wat nu al onder art.300Sr lid 4 kan worden vervolgd. Blijkbaar wordt onder Stalking niet alleen "hinderlijk lastig vallen" maar ook het onnode voeren van juridische procedures verstaan.In de toelichting erbij wordt een verhaal verteld over beroemde Nederlanders die in het verleden hinderlijk zijn lastig gevallen. Als we echter in ogenschouw nemen wat de werkelijke bedoelingen zijn van genoemde wet moeten we kijken naar de uitgebreidere stukken die over de stichting Anti-Stalking in de pers zijn verschenen. Het blijkt dan dat het de bedoeling is om vooral ex-partners met kinderen de gelegenheid te geven elkaar voor de strafrechter te slepen als een van de twee zich hinderlijk gevolgd weet doordat de ander de kinderen wil zien. Toevallig ontving ik juist twee weken geleden van de hoofdofficier van justitie van mijn arrondissement bericht dat aangiftes tegen voormalige echtelieden vanwege het feit dat ze ex-echtlieden zijn worden geseponeerd. Mondeling werd dat nog uitgelegd als een beleid dat zich ook richt op alle mensen die samen kinderen hebben. Binnenkort verwacht ik antwoord uit die richting of dit beleid er ook toe strekt om al bij voorbaat niet alleen huisvredebreuk (mijn aangifte) maar ook bijn alle toekomstige stalkingaangiftes (en daarmee ook de betreffende wet) overbodig te maken. Of is er een andere bedoeling ?????
Overigens kan de staat zelf veel ondernemen om onnode procedures tussen ouders te voorkomen.
Niet alleen strekt daartoe ouders die eenhoofdig gezag willen negatief te sanktioneren, maar ook het onmogelijk maken van naamswijzigingsprocedures en medegezagprocedures benevens het overbodig maken van herhaalde civiele omgangsrechtprocedures. En als er dan toch perse nog iets in het strafrecht moet; het nodeloos loyaliteitsmisbruik van kinderen door gezagsouders.
Joep Zander
dossierindex stalking
