17 maart 2002
Geachte directie,
In het zojuist verschenen februarinummer van het PvdA maandblad Socialisme & Democratie lazen wij dat "in augustus 2001 de directie van het hoofdkantoor van de raden prof. Hoefnagels verzekerde in een aangenaam en vertrouwenwekkend onderhoud dat er thans reeds anders gewerkt wordt door de raden, dat de primaire verantwoordelijkheid, ook bij conflicten, bij de ouders ligt en de raad zijn interventie altijd begint met het centraal stellen van die verantwoordelijkheid, dat de raad voor verplichte bemiddeling is alvorens te kunnen procederen over kinderen, kortom dat reeds veel verbeterd is bij de raden. Wat ik nu ga zeggen zou dus reeds tot het verleden behoren. Helaas constateer ik in de harde en weerbarstige praktijk dat deze goede bedoelingen van de directie nog lang niet alom geïmplementeerd zijn. Ik ga dus nog even door". Het artikel van de heer Verweij van het hoofdkantoor in de Volkskrant van 18 augustus 2001 en het NRC van 1 september 2001 verandert daar niets aan.
Raden voor de kinderbescherming en advocaten, aldus prof Hoefnagels, deden vaak niet mee aan de nieuwe wet. Als de ouder bij wie het kind verbleef (in 90 % van de gevallen de moeder) de overeenkomst van omgang, eenzijdig en uitdrukkelijk in strijd met de wet, stopzette, vroeg de advocaat van de omgangs-gefrustreerde ouder in kort geding niet om voortzetting van de overeenkomst tussen de ouders, maar om een omgangsregeling door de rechter. Op dit bij uitstek private domein deed men alsof de privaatrechtelijke overeenkomst niet gold. Maar ook omgangsregelingen die door de rechter werden vastgesteld, bleef de verzorgende ouder zo maar stopzetten. Moeders wil is wet.
En als de raad voor de kinderbescherming werd ingeschakeld, deed dit overheidsorgaan alsof het mensenrecht niet bestond en het nam niet eens de moeite om de verzorgende ouder op haar schending van mensenrecht te wijzen, noch de rechter te verwittigen als het "stopzetten" voortduurde, zelfs niet wanneer de rechter de omgang zelf had opgelegd. In Nederland gaan 'discontinuering van family life", relatieverbreking en "stopzetting van de omgang", hoe onwettig ook, tot op de dag van vandaag door.
Prof. Hoefnagels noemde het enige jaren geleden de misdaad van de eeuw. In het artikel "Wet zet gescheiden vader buiten spel" in het Algemeen Dagblad van 14 februari jl. constateert mr. van Teeffelen, vice-president van het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch, dat "niet in de geest van het omgangsrecht wordt gehandeld". In dit kader verwijs ik ook naar het FORA dossier dat in een uitzending van NOVA op 22 februari jl. aan de orde kwam.
Het zou goed zijn als u in dit verband kennis nam van een arrest van het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch van 26 september jl. (rolnummer KG C0100087 / MA, zesde kamer), waarin de ‘vloer wordt aangeveegd' met de Raad in verband met een met de wet strijdig advies.
Tenslotte wil ik erop wijzen dat er volgens cijfers van het CBS nog steeds dagelijks meer dan 25 kinderen bijkomen die ieder contact met een van de ouders (meestal de vader) verliezen.
In afwachting van uw bericht.
Met vriendelijke groet,
Namens het actiecomité "Stop omgangsonrecht"
Ipe Smit
zie dossierindex kinderbescherming
home | colofon- tips & citaat- mail- links |
Last Updated http://vaderseenzorg.nl/beeld.html : zie ook de andere pagina's |