dossier repressie familierecht
het zal vaders een zorg zijn Het zál vaders een zorg zijn-dossier
Repressie in het familierecht

Het grootste Nederlandse taboe: mensenrechtenschendingen in eigen land

 

Geef mij den moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
Den vasten wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.

Jacqueline v.d. Waals


Aan de aanwezigen op de Rosa-diskussie 1 maart 1997 te Utrecht



Beste mensen;

Ik ben Joep Zander , al 5 jaar zie ik mijn dochter Rosa niet meer nadat ik aanvankelijk een groot deel van de zorgdeed. Ik spreek hier deze keer niet namens een organisatie. Ik spreek hier als iemand die naar ervaring en kennis deskundig is op het gebied van het loyaliteitsmisbruik, het zelf aan den lijve ondervind en in de loop der jaren zo'n duizend vaders, kinderen en soms moeders sprak die met dit onrecht waren gekonfronteerd. In een aantal gevallen heb ik ze begeleid in spraakmakende zaken, een aantal keren was mijn eigen zaak spraakmakend. Veel van die zaken waren niet alleen onrechtvaardig door de traumatiese manier waarop vader en kind gedwongen werden gescheiden onder verantwoordelijkheid van de rechtstaat, maar ook door de manier waarop dat gebeurde.

Ik wil u een aantal voorbeelden noemen., al deze voorbeelden zijn gedokumenteerd. Op aanvraag kunt u deze dokumentatie bij mij inzien. Ze zijn niet incidenteel en hebben een klachtenprocedure overleefd.

Eerst een voorbeeld over mijn eigen dochter. De Raad voor de kinderbescherming adviseerde dat ik mijn kind niet meer hoef te zien omdat, ik citeer;
"Vader heeft op zich wel leuke en kindvriendelijke ideen zoals liedjes zingen en met zijn dochter op een bakfiets door de stad fietsen. Dit lijkt echter meer te beantwoorden aan zijn eifgen behoefte om als vooruitstrevende vader gezien te worden dan dat het past in een verstandige opvoeding van Rosa Voor deze afwijking moest ik volgens de raad in therapie "Hoewel de Hoge raad uiteindelijk konkludeerde dat ik een goede relatie heb met mijn dochter, mag zij mij nog steeds niet zien, en is dit raadsrapport nog steeds niet ingetrokken. Deze uitspraak heeft alle klachtprocedures en rechtelijke behandelingen overleefd .

Op 7 december 1994 stuurde de griffier van de rechtbank Arnhem mij, in een andere zaak, een verslagformulier waarop alvast voorgedrukt was aangegeven dat de voogdij naar de moeder gaat en de toeziende voogdij naar de vader. Een klacht bij de CGB werd, mijns inziens onterecht, niet ontvankelijk verklaard. Twee weken geleden kreeg ik een formulier in handen van een andere griffie waaruit hetzelfde bleek. U zult zich afvragen waarom ik dit laatste geval níet met naam en toenaam bespreek. Dit is omdat mijn advokaat mij waarschuwde voor mogelijke repercussies van de rechtbank. Ik ben er dus bang voor geworden. Die angst is terecht weet ik. U , met uitzondering van de staatssekretaris, krijgt dít laatste formulier dus nog niet te zien.

Vorig jaar schreef de direktie oost van de Raad aan een van haar klienten dat het indienen van klachten tegen de raad kontraproduktief zou werken naar het recht van het kind op omgang met haar vader. Het feit dat dit publiek is gemaakt leidde er weliswaar toe dat uw staatssekretaris de zaak persoonlijk bestudeerde, maar voor de mensen die het naar buiten brachtten trad , u kunt het raden, de logika van een versterkte repressie vanuit de raad op. Welke maatregelen naar deze direkteur zijn genomen is ons onbekend. Gelijksoortige zaken zijn meerdere malen gedokumenteerd. De uitspraak heeft de klachtenprocedure overleefd.

Openbaarheid van uitspraken blijkt in Nederland inmiddels een volledige fiktie blijkt uit een briefwisseling met de griffier van de rechtbank Zutphen die zich hiermee volledig boven de wet stelt.

Ik kan beslist nog enige tijd zo doorgaan, maar het korte bestek laat mij nog slechts enige konkluderende opmerkingen toe. Ik snap dus niet wat de raad voor de kinderbescherming te zoeken heeft in een eerbiedwaardige diskussie bij een sympathieke partij. Zij plegen chantage en maken zich schuldig aan geestelijke kindermishandeling
Ik ben ook verbaasd over het aantal leden van de juridische stand dat is uitgenodigd om aan het forum deel te nemen. Onlangs had ik een gesprek met mevr. Soutendijk van een konkurrerende partij die beweerde dat vooral het feit dat er zoveel mensen hun brood verdienen in het familierecht het zo moeilijk maakt om het familierecht te veranderen. Voorwaar een uitspraak die gezien zijn notie van materialistiese dialektiek eerder van een pvda-er verwacht had mogen worden. Ook de commissie de Ruiter stond bol van de mensen die er slechts hun belangen zitten te verdedigen inplaats van op te komen voor de belangen van de kinderen.

Ik hoop dat u kunt inzien dat het wellicht wat tekort doet aan de problematiek van het verbroken vader-kind-kontakt (cumulatief 12.000 kinderen per jaar) als u het slechts ziet als voer voor een nieuwe groep scheidingshulpverleners.


dossierindex repressie familierecht
site-zoekmachine home en inhoudsopgave site het zál vaders een zorg zijn home colofon- tips & citaat- mail- links dossier stalking dossier beeld en geluid; klik voor index dossier repressie familierecht; klik voor index dossier ouderverstoting dossier kinderbescherming dossier wetenschap en vaderschap dossier rechterlijke macht
Last Updated http://vaderseenzorg.nl/repressie.html : zie ook de andere pagina's Webstats4U - Gratis web site statistieken
Eigen homepage website teller