Kortstondige hoop voor vader want bij de rechtbank Tongeren krijgt hij weer omgangsrecht, om dat dan bij het gerechtshof Antwerpen net zo hard weer te verliezen. Ondertussen heeft de Hoge Raad in Den Haag het arrest van het hof Den Bosch echter in cassatie vernietigd en de zaak doorverwezen naar het gerechtshof Arnhem. Dat verwijst op zijn beurt de zaak toch weer terug naar België. Zelfs de deurmat lijkt langzamerhand vaal gesleten door de eindeloos binnenvallende processtukken, rapporten en vonnissen.

"Opeens mocht ik van hen eigen rechter spelen en het zelf oplossen. …want uitspraken worden in Nederland wel gedaan maar bij het uitvoeren ervan zoek je het zelf maar uit. Ik hoop dat dit boek zal helpen om de schande aan het licht te brengen van ons zogenaamd beschermende rechtssysteem.”

De fatale datum waarop Lila bij haar moeder moet worden afgeleverd nadert nu met rasse schreden. Djon is verscheurd van twijfel wat te doen. De situatie wordt literair gered (want zou dit nog autobiografisch zijn?)

"Hoewel het moeilijk zal blijven voor veel ouders die in vergelijkbare situties ronddwalen om dit soort verhalen tot zich te nemen is dit een heel goede poging om ze, dwars door hun frustaties, te bereiken. Deze poging is des te meer geslaagd gezien de mooie stijl van schrijven, het gebruik van beeldende taal die zelfs voor een niet native lezer als onderstaande een zeker genoegen schept. lees verder

In het boek "En de kinderen dan...."van Victor Barlo worden de (echt gebeurde) ervaringen beschreven van een huisarts (van vader op zoon) met zijn eigen scheiding van de moeder van zijn kinderen en het daaruitvolgende getrek en geduw rond de kinderen. Meer lezen in recensie Joep Zander

Uniek ook om het verhaal van Ans' moeder in hetzelfde boek te lezen, samen met de story van de verstootte vader van Ans. Drie luiken gaan tegelijk open. Als licht en frisse lucht binnenstromen blijken justitie en rechter onmachtig, of onwillig, om kinderen te beschermen tegen misbruik van de ouderlijke macht door moeder. Willens en wetens wordt moeder bevestigd in haar ontvadering van de kinderen, in kleine stapjes, in slow-motion.
Uit de recensie van Hein van Gils voor Ikvader

"Dit boek is aan te bevelen voor professioneel betrokkenen en voor vaders, moeders en kinderen. Herkenning van de problematiek zal leiden tot betere signalering en hulpverlening, en tot preventie van ouderverstoting."
Recensie Professor Peter Hoefnagels in Tijdschrift voor Familie en JeugdRecht juni 2005

Zonde dus om maar een keer te gebruiken en dan in de papierrecyclebak te gooien.

We plaatsen hier nogmaals de recensie van Rob van Altena die hij in 1998 schreef voor de nieuwsbrief van de stichting dwaze vaders.

uit de recensie van Joep Zander: Het is dan ook enerzijds een optimistisch boek want zonder slag of stoot en als ware het dagelijkse praktijk, krijgt de vader een omgangsregeling. Maar tegelijkertijd ook hoe vanzelfsprekend; geen zorg of hoofdverblijf.

Immers het teutelige "kijk eens hoe lief" waarmee moeders hun kinderen aanprijzen of " wat is je pop lief he, Marietje" is wellicht moeders en moeders literatuur eigen. recensie

uit de recensie van Joep Zander op deze site:
De verhalen zijn bijna zonder uitzondering leuk of toch in ieder geval prettig om te lezen en geven een mooie dwarsdoorsnede van de ervaringen van vaders. Ook van vaders die hun kinderen moeten missen. Een problematiek die gigantisch is en die het vaderschap in de wurggreep van een verdoemde context dreigt te houden. Het aardige van dit boek is, dat tussen de prachtige, ernstige, gevoelige, ironische en anderszins leuke verhalen over de dagelijkse zorg die vaders voor hun kinderen opbrengen, het schrijnende van het gemiste vaderschap des te meer opvalt.

Uit de recensie van Kees de Hoog (Broken Link):
Het tweede gedeelte van het boek is van belang, omdat Farrell een groot aantal vooroordelen en mythen over het huiselijk gedrag van mannen en vrouwen aan de kaak stelt. Door de mythen, meent de schrijver, krijgt de man bijvoorbeeld in de media te weinig aandacht en werken de vooroordelen ook de misvattingen in de persoonlijke levenssfeer in de hand. De uitgever is zo attent geweest om ook gegevens over Nederland in dit deel te verwerken. Een aardig voorbeeld van een mythe die vanuit de wetenschap is ontstaan zijn de lijsten met betrekking tot de taakverdeling binnen het huiselijk domein die sterk gericht zijn op vrouwelijke bezigheden. Als echter rekening wordt gehouden met werkzaamheden buiten het huis noemt de auteur maar liefst vierenvijftig taken die vooral door mannen worden verricht (van het wassen van de auto tot het barbecuen). Ook over het huiselijk geweld worden mythen door de auteur mythen aan de kaak gesteld, al zou ik het niet voor mijn rekening willen nemen dat Nederlandse mannen meer door hun vrouwen geslagen dan andersom.

Overige literatuurlijsten voor vaders


• De publicatielijst van Joep Zander over vaders, vaderdiscriminatie en loyaliteitsmisbruik