Begeleidingscommissie deugt niet, cijfers jarenlang fout belicht Directeur Justitie over cijfers en onderzoek

Aan: Dhr. N.P. Levenkamp
Betreft: Toezenden boek, ons gesprek
Deventer, 3 juni 2004

Geachte heer,

Afgelopen vrijdag hadden wij een telefonisch onderhoud. De aanleiding was het regelmatig door justitie verspreide misverstand dat de meeste ouders het na scheiding wel goed weten te regelen. Al herhaalde malen en in diverse artikelen wees ik er op dat dit niet het geval is. Reeds twee maanden geleden zou Mevr. Hulscher een en ander uitzoeken en er voor eind april over berichten. U zegde mij inmiddels toe dit alsnog te gaan doen.

Uit uw eerste weerwoord begreep ik dat justitie, volgens u, meestal bedoelt te zeggen dat direct bij scheiding de meeste ouders het goed regelen. Ik kan zeker beamen dat die cijfers beter zullen uitpakken, of het een meerderheid is valt overigens nog te bezien. Als u echter in het algemeen zegt dat ouders het na scheiding wel goed regelen, begrijpen de meeste mensen er uiteraard wat anders uit. Zeker gezien de al jarenlang door mij en anderen uitgeoefende kritiek op deze weergave zou u zich mijns inziens zorgvuldiger uit kunnen drukken. Bovendien worden deze uitspraken altijd gedaan om duidelijk te maken dat het door ouders, of meer specifiek vaders en deskundigen geconstateerde onrecht beperkt is en dan vooral gericht tegen juist degenen die deze problematiek, niet voor niets, aan de orde stellen. Ik hoop dat u, met deze opmerkingen in uw achterhoofd nu op niet al te lange termijn uw belofte om een en ander uit te zoeken gaat waarmaken. Juist van een departement als Justitie zou mogen worden verwacht dat ze de waarheid geen geweld aandoet. Tenzij u Orwell's 1984 als uitgangspunt neemt natuurlijk ( zie ook mijn column van 19-5-2000 -MINIWA- in uw Justitiekrant).

U vertelde mij dat het nuttig zou zijn nader onderzoek te doen naar deze cijfers. We specificeerden dat zo dat het goed zou zijn vooral de motieven van vaders voor diverse keuzen in het kader van gezag, omgang en zorg te belichten en grondig uit te zoeken. Dit is inderdaad nog niet gebeurd. Een en ander heeft mijns inziens alleen zin als er deze keer waarborgen zijn voor een onderzoeksopzet die ook door (vertegenwoordigers van) betrokkenen kan worden goedgekeurd.

Verder heb ik begrepen dat u de Raad voor de Kinderbescherming inmiddels verteld hebt dat het geen correcte gang van zaken was om de begeleidingscommissie van het onderzoek van Dhr Spruijt samen te stellen uit alleen medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming. U komt daarmee tegemoet aan de kritiek die ik daarop formuleerde in mijn engelstalige artikel in het blad In search of fatherhood (Is fatherhood a scientific problem? About unsocial non-science in the Low Countries.) van vorig jaar november.

Deze kritiek kunt u ook terugvinden in het boek dat ik u volgens afspraak bij deze toestuur. In dit boek staat ook uitgelegd wat de inhoudelijke kritiek is op het onderzoek van Spruijt. In het gesprek vertelde u mij dat de mankementen in de procedure met name zo erg zouden zijn omdat ze daarmee een in wezen goede inhoud in een kwaad daglicht stellen. Dat waag ik dus ernstig te betwijfelen. Bovendien vind ik het merkwaardig dat u in feite het ene slechte beoordelingskader ( een begeleidingscommissie) vervangt door uw persoonlijke visie. Hoe geneigd ik ook ben om uw inhoudelijke kwaliteiten niet te onderschatten meen ik toch dat uw positie nog minder een gewogen oordeel toelaat, dan het eerdere procedurele kader van de begeleidingscommissie.

U heeft mij verder toegezegd bijgaand boekje te lezen. Vergeet u ook vooral niet de praktijkverhalen van de betrokkenen te lezen. Mag ik overigens daarop te zijner tijd ook uw reactie?

Tot slot wil ik het nog met u hebben over mijn positie in het geheel. U merkte op dat u zich vooral wilt richten naar representatieve vertegenwoordigers van ouders, vaders e.d. U gaf mij de indruk daarom te kijken of ik een organisatie vertegenwoordig. Ik merk op dat er in dit veld vele organisaties zijn. Grote en kleine. Ik ben adviseur van enkele daarvan. Jarenlang was ik ook voorzitter van de cie familierecht van het platform SCJF. Ik werk nog steeds intensief samen met veel organisaties. Ik ben onder andere ook betrokken bij het comite "stop omgangsonrecht". In dit kader was ik oa delegatieleider in de onderhandelingen met de landelijke directie van de Raad voor de Kinderbescherming. Meer informatie over mij kunt u vinden op mijn site www.joep.nl.nu.

Het boek krijgt u van mij cadeau. Maar ik zou het zeer op prijs stellen als u zou overwegen er een aantal ten behoeve van uw medewerkers en/of uw bibliotheek aan te schaffen.

Ik hoor graag nader van u.

Met vriendelijke groet

Joep Zander
Pedagoog en kunstenaar

home

colofon- tips & citaat- mail- links