'Problemen bespreek ik met vriendinnen'

Vader is geen praatpaal voor z'n kind, blijkt uit een jongerenonderzoek in opdracht van de zestigjarige drogisterij -inkooporganisatie DA. Met problemen lopen ze eerder naar moeder.

Is dat echt wáar? Feiten en meningen op een rij

NIJMEGEN. Jan Janssens, hoogleraar opvoedings- en gezinsondersteuning aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, vader van drie kinderen: Ik geloof niet dat de affectieve relatie met de moeder per definitie groter is dan die met de vader. Als kinderen problemen eerder met hun moeder bespreken, is dat veél eerder cultureel bepaald. Dat heeft te maken met de traditionele rolverdeling die we nog gewend zijn in ons land, van de moeder die er is voor de zorgende taken en de vader die er is voor de fun. In die situatie trekken moeders en kinderen meer met elkaar op en zullen de kinderen dus ook eerder bij moeder aankloppen als er iets is. Al moet ik wel zeggen dat er een kentering in die traditionele rolverdéling begint te komen. "
Joep Zander, kunstenaar, pedagoog, en auteur van publicaties over vaderschap: "Wat een onzin. Er worden op dit terrein zoveel slechte onderzoeken gedaan. Ik kan me daar erg kwaad over maken. Als kinderen hun vader niet of nauwelijks zien, gaan ze naar hun moeder. In het geval van een scheiding komt daar bij dat tussen de 30 en 50 procent van de kinderendie bij hun moeder blijven vader helemaal niet meer ziet. Dan is er sprake van situaties waarin de ene ouder het contact tussen het kind en de andere ouder belemmert. Om die reden zie ik mijn dochter van veertien niét meer. Vreselijk. Ik had een gevoelsband die goed was, ik wil haar graag vooruit helpen, maar dat wordt gefrustreerd."
Henk Hanssen; freelance journalist, host van deinternetsite ikvader.nl en vader van Rosa (ander half):

"Teleurstellende cijfers. Een reden temeer om vaders op te roepen tijdig de emotionele band met hun kind aan te gaan. In het Papakket, dat wij als tegenhanger van het welkomstpakket voor jonge moeders op de markt brengen voor aanstaande vaders, zit een boekje waarin staat dat vaders die zich vanaf het begin betrokken tonen bij hun kind, ook bijdragen aan diens stabiliteit." U
Uit het onderzoek: '84 procent van de jongeren geeft aan niet alles aan pa en ma te vertellen. 61 procent van de ouders denkt echter dat hun kinderen niets geheim houden.' Lieke Peeters (17), scholiere van het Stedelijk Gymnasium in Nijmegen: "Problemen bespreek ik met vriendinnen. " Franka van der Woude (17), vriendin en collega-scholiere van Lieke: "Ik ook. Ik praat er helemaal niet met m'n ouders over,"
Lieke Peeters: "En als ik al met mijn ouders praat, dan eerder met mijn vader, want die vertelt niks aan mijn moeder door. Andersom gebeurt dat wel. De laatste keer? Dat is al een tijd geleden. Toen was er een zelfmoordgeval op school geweest. Dat greep me enorm aan. Maar daar ben ik met mijn vader over gaan praten onder druk van de mentor op school, die dat adviseerde. De problemen van allédag bespreken we echter in ons vaste vriendinnengroepje."
Joep Zander: "Ik heb een zoon van drieëneenhalf van wie ik de co-ouder ben, samen met mijn huidige partner, die bij mij in de straat woont. De ene helft van dé week is-ie bij mij, de andere helft, bij haar, Ik heb niet het gevoel dat hij later meer naar zijn moeder zal trekken dan naar mij, Eigenlijk is het ook irritant om te vragen aan een kind. Dat heeft van nature niet de neiging om te kiezen tussen z'n ouders. Kinderen vinden beide ouders belangrijk."
Jan Janssens: "Er zijn ook papa-kinderen. Ik heb zelf een papa-kind. Een van mijn dochters. Die stapt eerder naar mij dan naar haar moeder. Een kwestie van persoonlijkheden die elkaar liggen. "

colofon- tips & citaat- mail- links