Ontspoord?
Het laatste object van dit project brand als het ware in het koffertje. Ik heb me zelfs al een paar keer afgevraagd of dat al niet letterlijk gebeurd kan zijn omdat de was wellicht in de hitte van autoachterbak e.d zou kunnen smelten. Maar ik waag het niet de mooie verpakking open te trekken. Maandag 5 februari; zo goed als de laatste mogelijkheid. Ik maak een uitstap door Auckland. Klisjematig dringt zich de meest voor de hand liggende mogelijkheid op. Als er iets opvalt en een bijzondere plek kreert is het wel de skytower 328 meter boven de aarde. En daarmee dus ook 328 meter verder van Nederland verwijderd. Een tegenvoeter met proportie. De voeten immers 15 meter met beton in de grond gefundeerd. De voeten dichterbij dus eigenlijk ( onder zeeniveau), maar de kop uitdagend ver weg.
     
Ik doe dus iets wat ik eerst niet van plan was; namelijk 15 dollar betalen voor een reis met de lift naar boven. Aldaar begin ik me wel wat zenuwachtig te voelen. Immers dat voornemen in mijn hoofd hebbend wil ik het ook uitvoeren. Maar meer nog dan de mededelingen van het department of conservation ( alles mee terug nemen wat je naar binnen brengt) werkt hier hert gevoel in de gaten gehouden te worden door camera's. Wat kan er dan gebeuren.

Misschien lijkt het wel of ik een bom leg als ik zomaar zogenaamd plombverloren iets achter laat. Juist op het verlaten en winderige bovendek van de toren valt op hoe netjes leeg alles is. En vooral ook de camera's zien er dreigend uit. De wc lijkt een voor de hand liggende plek voor het ontwijken van camera's. Dit lijkt te kloppen, hoewel je weet het maar nooit.
Maar om nou een kustwerk op de wc achter te laten. Vind ik niet echt kunnen. Aan weer en wind kan deze in tegenstellingen tot een aantal ander van het project ook niet worden blootgesteld.

Wellicht dat het restaurant wat mogelijkheden biedt. Restaurants op dit soort plekken in Nederland maken altijd genadeloos misbruik van hun monopolypositie door 50% boven op de prijs te gooien. Nieuw Zeeland doet zaken op een aardiger manier. De koffie is zelfs relatief goedkoop. Ik kies een plek met mooi uitzicht en als een soort luchtdrenkeling belandt de torso schijnbaar achteloos achtergelaten in een mooie stoel.

Nu wil ik ook zo snel mogelijk weg voordat iemand mij mijn "vergeten" voorwerpen achterna komt brengen. In mijn verwarring mis ik de eerste lift naar benenden en ook de tweede. Met de derde suis ik met een onmogelijke vaart weer naar benende en bevindt mij weer op de gewone straat vanwaar ik recht langs de toren nog even omhoog kijk naar de plek waar het kunstwerkje van Elly zich nu moet bevinden. Hoop ik nou wel of niet dat dit object als een vermeende bom wordt behandeld. Is het de keuze voor een volledig aangerukte mijnopruimingsdienst en de prullenbak of zal het nog op een andere manier in de belangstelling komen.

Ik vermoed op dat moment dat dit het eerste object zal zijn waar we wat over terughoren.
Aan haar voeten liggen de andere objecten in het rond geplaatst, geslingerd.