moeder-kind-vader; een drieluik over ouderverstoting recensies

rela publishing;klik hier voor welkomspagina
Drie luiken gaan tegelijk open

De gevoelens van Ans toen als kind, en nu als moeder, over haar ouderverstoting worden door haarzelf verteld. Uniek ook om het verhaal van Ans' moeder in hetzelfde boek te lezen, samen met de story van de verstootte vader van Ans. Drie luiken gaan tegelijk open. Als licht en frisse lucht binnenstromen blijken justitie en rechter onmachtig, of onwillig, om kinderen te beschermen tegen misbruik van de ouderlijke macht door moeder. Willens en wetens wordt moeder bevestigd in haar ontvadering van de kinderen, in kleine stapjes, in slow-motion. Niemand blijkt individueel verantwoordelijk voor de bescherming van deze kinderen en hun familieleven.

Het boek geeft een heel herkenbare beschrijving van het gangbare ontvaderingsproces. De trage werkwijze van justitie (o.m. door extreem ziekteverzuim) en misbruik van "onderzoek", die tezamen de illegale status-quo bestendigen. De systematische weigering van moeder tot een gesprek met vader en bemiddelaar (daarom werkt mediation uitsluitend met opkomstplicht), het absolute geloof van moeder in haar exclusieve gezag over "haar" kinderen en het voortaan aanspreken van "papa" met zijn voornaam. Verder vraagt justitie domweg aan kleuters en jonge kinderen of ze hun vader nog wel willen "bezoeken", alhoewel de wet toch duidelijk is over de leeftijdsgrens van 12 jaar voor zulke vragen. Moeder ziet zichzelf als slachtoffer van echtscheiding en chanteert daarmee haar kinderen. Vader heeft veel verdriet, maar toont zijn emoties niet aan zijn kinderen en dan "kiezen" kinderen voor de zielige ouder en tegen de "sterke" ouder. En moeder leeft met de kinderen van de "bijstand" van vadertje staat plus kinderalimentaties uit vaders zak. Hoezo slachtoffer?

Parallel met het verhaal van de verbroken familiebanden wordt het justitiële dossier geciteerd, met kruisverwijzingen. Een verhelderende aanpak. Het toont de advocaat in de rol van rechter, de moeder die "rust" probeert te bereiken door eliminatie van het vaderschap en het bombarderen van het slachtoffer van de ouderverstoting(vader) tot de dader. Ieders hart zal breken voor de moedige kleuter Pieter, als hij "JA" zegt op de vraag van justitie of hij bij zijn vader op "bezoek" wil. Toch zal ook hij zijn vader nooit meer te zien krijgen.

Zo ging ouderverstoting dus vijftien jaar terug in zijn werk, aan het begin van de ontvaderingsepidemie. Zo gaat het vandaag nog steeds. Alleen veel vaker dan toen en moeder samen met justitie spelen hun ontvaderingsspel nu aanzienlijk harder en geraffineerder. Mijn vadervraag voor het volgende boek is: hoe was deze ouderverstotingen te voorkomen geweest? Immers moeder, kind en vader blijken uiteindelijk alle drie verliezers te zijn. De moeder van Ans lijkt het antwoord te geven.

Hein van Gils op ikvader

  • kopen
  • inhoud
  • flaptekst
  • omslag
  • reacties
  • recensies
  • persbericht
  • brief tweedekamer
  • het belang van het kind; onderdeel van het paneel circus familierecht
    persoonlijke site <A HREF=Joep Zander">dossier ouderverstoting rela publishing
    Logo Beeldrecht Last Updated http://joepzander.nlrela/pers3l-re.htm : zie ook de andere pagina's