Over vroegtijdig afspraken maken in het blad pedagogiek 2011 (polemiek Zander vs Spruijt):De Raad zal er haar handen al vol aan hebben te voorkomen dat ze conflicten tussen ouders over kinderen juist bevordert.
Een instantie die zich actiéf zou willen bemoeien met het oplossen van conflicten dient bovendien het vertrouwen van partijen te genieten en ook te verdienen.
Is er al gekeken wat er met preventieve maatregelen kan worden bereikt? Verstrekken van modellen voor convenanten zorgverdeling (bij start relatie, bij kinderplannen) en zorgen dat het primaat van deze overeenkomst wordt erkend. De Raad heeft nog geen stap gezet ondanks haar preventietaak.
Daarentegen grijpt de raad contraproductief in door het kind zorg en of gezag van de andere ouder te ontnemen op grond van eenzijdige tegenwerking van de ene ouder in plaats van werk te maken van paradoxale toewijzing van gezag en of hoofdverblijf. Precies verkeerd om dus.
De Raad geeft een slecht voorbeeld. Omgangsregelingen kunnen begeleiden vereist dat je zelf een redelijke omgang hebt met ouders. De Raad is niet in staat haar eigen chronische conflicten met ouders, met name vaders, op te lossen of productief te maken. Ze neemt soms een loopje met de waarheid, weigert deze door haar zelf erkende onwaarheden uit raadsrapporten te corrigeren, weigert zich in het algemeen te houden aan uitspraken van de registratiekamer, gebruikt kinderen op oneigenlijke wijze als machtsmiddel en weigert in een aantal gevallen klachten te behandelen zelfs als haar dat specifiek door de minister is gevraagd.
Er zullen zeker mensen zijn die een door de Raad toegestoken hand willen grijpen ook al zijn ze door die Raad zelf in de kolk gegooid. Maar vertrouwen genieten of verdienen is iets anders. Adequatere wetgeving en rechtspraak kunnen ervoor zorgen dat er meer ruimte en kader voor ouders ontstaat om hun problemen zelf op te lossen. Een wettelijke basisvoorziening gratis bemiddeling die toegang biedt tot goede bemiddelaars kan wellicht haar vruchten afwerpen. Daar kan de kinderbescherming echter beter buiten blijven. En dat vindt ze zelf ook.
pedagoog, kunstenaar en publicist op het gebied van ouderschap en recht
internet: joep.nl.nu
uit het artikel van Joep Zander:Zie ook de uitwerking van deze punten op mijn blog naar aanleiding van een discussie op Nederland 2 tussen mij en advocate Petra Slingenberg. zie ook uitzending Debat op 2 mei 2013Ter voorkoming en herstel van ouderverstoting is het noodzakelijk om oplossingsstrategieën te formuleren en in te zetten die blijk geven van respect voor de onvoorwaardelijke opvoedingsverantwoordelijkheid. In volgorde van preventief tot curatief zouden deze mijn inziens kunnen zijn.
1. Het voorkomen van conflicten door wetgeving gericht op het garanderen van het gelijkwaardig en volwaardig contact met beide ouders.
2. Het aangaan van vroegtijdige ouderlijke contracten, veel eerder dan de inmiddels wettelijk voorgeschreven ouderschapsplannen. De overheid zou dit kunnen stimuleren en het juridische primaat van dergelijke contracten hoog houden.
3. Bij gebrek aan overeenkomsten handelen volgens het principe van gelijk verdeeld ouderschap.
4. Ingrijpen bij niet-nakoming ouderschapsplannen en ouderlijke contracten. Juridische sancties zoals paradoxale toewijzing gangbaar maken.
5. Defacto vervolgen van programmeren en stimuleren van loyaliteitsmisbruik. De wetenschappelijke literatuur over kindermishandeling stelt eenduidig dat het isoleren van kinderen van goede relaties en het zwartmaken van een ouder een vorm van geestelijke mishandeling is. Bij wet is geestelijke mishandeling in Nederland al strafbaar. In 2010 heeft Brazilië dit loyaliteitsmisbruik expliciet strafbaar gesteld
6. Vroegtijdige diagnose en aantonen van effecten van de mishandeling als de programmering van start is gegaan en aan de hand daarvan treffen van maatregelen om verdere programmering tegen te gaan.
7. Als preventie niet heeft plaatsgevonden dient alsnog goede diagnose en curatie te volgen.Uit de reactie van Ed Spruijt:
In België is een interessante ontwikkeling gaande rond de opvoedingsbelofte (Crombrugge, 2006). Die belofte kan worden gezien als een ouderschapsplan vrij snel na de geboorte. Hierin beloven de jonge ouders de verantwoordelijkheid voor het kind te behouden ook als zij uit elkaar gaan. Door die belofte periodiek bij te stellen, is de kans groter dat beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding.
Uit de dupliek van Joep Zander
Het doet me deugd dat, sinds mijn eerder gepubliceerde opmerkingen hier- over (Zander, 2001), het idee van het aangaan van een overeenkomst direct bij aanvang van het ouderschap enige ingang heeft gevonden. Opvallend genoeg is hier in het kader van preventiebeleid nog weinig aandacht voor geweest.
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
|
Last Updated http://joepzander.nl/njb.htm : zie ook de andere pagina's. © siteontwikkeling en beeldrecht Joep Zander |
![]() |