Dranbleiben
Vervreemde kinderen in gesprek
index dossier PAS
Het valt me op dat er goed over de vragen is nagedacht die aan de kinderen worden gesteld. Ik vind ook dat Elisabeth het erg goed heeft gedaan. Zij voerde het gesprek invoelend en precies, laat de kinderen in hun waarde, legt ze niets in de mond maar legt wel heel precies de vinger op de zere plek en vraagt daarover door.
Veel uitspraken van de betrokken kinderen zijn juweeltjes, en ik prijs Vateraufbruch en de beide schrijvers/organisatoren dat ze de optimale condities hebben geschapen voor dit inzicht, deze inkijk en openheid. Ook bij de kinderen (15, 20, 28, 34 jaar) heeft het gesprek blijkbaar een eigen dynamiek ontketend
Ik denk dat wat de kinderen vertellen veel inzicht geeft in hoe het er in de dagelijkse praktijk van familierecht en scheiding aan toe gaat. Ik denk dat het wat minder makkelijk is om conclusies te trekken naar de manier waarop het anders moet. Waar deze kinderen sommige mogelijkheden als minder realistisch afdoen lijkt me dat soms te maken te hebben met de nog niet voltooide ontsnapping aan het dwangsysteem waar ze inzaten. Een korte relativering als inleiding op de conclusies was m.i wel op zijn plek geweest. Niet zozeer omdat ik die conclusies bestrijd, maar meer om die mensen voor te zijn die zullen zeggen dat het hier "maar" om uitspraken gaat van 4 kinderen enz.
Een van de opvallendste conclusies die overigens altijd weer getrokken worden als voormalige ouderverstotingsslachtoffers aan het woord komen is dat ze het ondanks de onmogelijke druk waaraan ze van moederszijde blootstonden, terugkijkend op prijs stelden dat vaders moeite bleven doen om op een of andere manier met ze bezig te blijven. Dranbleiben heet dat in het Duits. Het lijkt er ook sterk op dat dit het herstel van de relatie bevorderde.
Het is overigens heel eerlijk om te vermelden dat het initiatief van Väteraufbruch kwam, maar waarom dat ook niet wat meer toegelicht om kritiek daarop af te vangen. Uit eerdere gesprekken met de organisatie begreep ik dat er erg veel moeite hebben gedaan om de integriteit te waarborgen. De organisatie heeft bijvoorbeeld pertinent geen enkele directe vraag van het publiek (onder andere vaders, oma's en deskundigen toegelaten en alleen schriftelijke vragen via de gespreksleidster; de kinderen konden zo niet direct aan de emoties van vaders blootgesteld worden.
Kortom een heel goed boek, ook heel mooie omslag overigens, dat het verdient veel gelezen te worden. Ik hoop ook dat een soortgelijke bijeenkomst ook een keer in Nederland georganiseerd kan worden.
Elisabeth Schmidt, Allard Mees - Vergiss dass es Dein Vater isst - Ehemals entfremdete Kinder im Gespräch, ISBN 3-8334-5203-X Dit boek is te bestellen bij Amazon, maar ook in Nederland verkrijgbaar bij Rela publishing
colofon-
tips & citaat-
mail-
links
Last Updated http://vaderseenzorg.nl/dranbleiben.html : zie ook de andere pagina's |