waarheidsvinding notities

dossier waarheidsvinding index

expertmeeting

Notities, losse aan en opmerkingen over waarheidsvinding ter gelegenheid van de expertmeeting over waarheidsvinding

De rechter zal in de praktijk advies vragen wanneer er bijvoorbeeld scherpe tegenstellingen bestaan over de feiten van het geval of wanneer een aantal zaken voor de rechter nog niet duidelijk genoeg zijn om een beslissing te kunnen nemen. (Repliek procedure Europese hof 32040/96)

De Vader is met de Staat van oordeel dat in het kader van het raadsonderzoek, onderzoek naar "de feiten van het geval' inderdaad had moeten plaatsvinden.

Het is dan ook des te meer onbegrijpelijk dat de Raad heeft nagelaten scherpe tegenstellingen over de feiten (wie voerde procedures waarover, wie pleegde geweld tegen wie, wie had problemen met de school van R) te onderzoeken, zelfs waar het bewijsmateriaal zo voor de hand lag. De Vader heeft ook expliciet verzocht de feiten te onderzoeken en valse weergaves van feiten ongedaan te maken.

Overigens is het verweer van de Staat hier strijdig met het door haar gestelde in haar brief van 30 november 1995 waarin deze zaak aan de orde kwam. De Staatssecretaris stelde daar. 'overigens merk ik op dat een onderzoek niet is gericht op waarheidsvinding, maar op de mogelijkheden die beide partijen hebben om in het geschil een oplossing te vinden" (bijlage). Hiermee expliciteerde zij dus de werkelijke gang van zaken, welke dus strijdig is met het nu door haar in verweer gestelde. Vast staat hiermee dus dat in de onderhavige zaak willens en wetens geen feitenonderzoek heeft plaatsgevonden, daar waar dit wel had gemoeten.

(dupliek Procedure Europese hof 32040/96)

Dubbeldunk betekent het vermogen om er in je geest gelijktijdig twee verschillende opvattingen op na te houden en ze beide te aanvaarden.(Orwell 1984)

"De conclusies zijn leidraad bij het schrijven van het rapport. De conclusie ( ook wel raadsvisie) wordt aan het eind van het rapport vermeld. Voordat de raadsonderzoeker echter begint met schrijven , weet hij al wat zijn conclusies zullen zijn. Dat is ook het belangrijkste gedeelte: hoe nu verder? De raadsonderzoeker moet het rapport toeschrijven naar deze raadsvisie. Alle zijpaden, andere overwegingen , losse einden en mogelijke alternatieve verklaringen worden in het rapport vermeden." Dokumentatie interne opleiding van de raad hoofdstuk 6.3 De inhoud van het rapport: hoe schrijven?

De eerste en eenvoudigste trap van de tucht, die zelfs jonge kinderen kan worden bijgebracht, heet, in de Nieuwspraak, misstop. Misstop betekent het vermogen om plotseling, als het ware instinctief halt te houden voor de drempel van elke gevaarlijke gedachte. Het omvat het vermogen om aan analogieën voorbij te zien, om denkfouten niet op te merken, om de eenvoudigste argumenten verkeerd te begrijpen zo zij vijandig zijn aan Engsoc en om te worden verveeld of afgestoten door elke gedachtegang, die een ketterse richting zou kunnen uitgaan. Misstop wil kortom zeggen beschermende onnozelheid. Maar onnozelheid is niet voldoende. integendeel, rechtzinnigheid in de volle zin vraagt een beheersing van de eigen geestelijke processen, even volkomen als de lichaamsbeheersing van een acrobaat. De Oceanische maatschappij berust uiteindelijk op het geloof dat Grote Broer almachtig is en de Partij onfeilbaarpaár aangezien in werkelijkheid Grote Broer niet almachtig is en de Partij niet onfeilbaar, is er bij hantering van feiten een onvermoeibare buigzaamheid nodig van moment tot moment. Het sleutelwoord is hier zwartwit. Als zoveel Nieuwspraak-woorden, heeft dit woord twee onderling tegengestelde betekenissen. Toegepast op een tegen stander betekent het de gewoonte om onbeschaamd te beweren dat zwart wit is, in strijd met de nuchtere feiten. Toegepast op een partijgenoot, betekent het de loyale bereidheid om te zeggen dat zwart wit is wanneer de partijdiscipline dit vraagt. Maar het betekent eveneens het vermogen om te geloven dat zwart wit is en sterker, te weten dat zwart wit is en sterker, te weten dat zwart wit is en te vergeten dat men ooit liet tegendeel heeft geloofd. Dit vereist een voortdurende verandering van het verleden, mo- gelijk gemaakt door de denkmethode, die feitelijk al het overige behelst en die in de Nieuwspraak bekend staat als dubbeldunk. ( Orwell 1984)

Er zijn altijd twee waarheden. (Uitspraak bijna elke willekeurige professioneel betrokkene bij het familierecht als de andere argumenten op zijn; bij nader doorvragen zeggen ze dan te bedoelen dat er twee emotionele waarheden zijn. )

Waarheidsvinding (linkspreken)

Waarom wordt het al jaren gewoon gevonden dat in het familierecht zowel in de behandeling van de individuele zaak als in de politiek-publieke diskussie alleen de sociaal-emotionele benadering een rol speelt? Dikwijls ten koste van de waarheidsvinding. Een sterk staaltje komt van de president van de rechtbank Almelo die meende op grond van de vaststelling dat moeder en in haar kielzog de kinderen de vader als bedreigend erváárt, een straatverbod te kunnen instellen. Zonder daarbij vast te stellen of er daadwerkelijk, zoals de moeder beweerde sprake was geweest van geweld.

Het is natuurlijk prettig als mensen in hun emotie serieus worden genomen maar het serieus nemen van de dreiging van een vader terwijl die dreiging mogelijkerwijs niet feitelijk aanwezig is, leidt tot het gevaar van constructie van emotionele werkelijkheden die geen relatie meer hebben met de fysieke praktijk.

In feite is de hele toewijzing van omgang, en vooral de ontzegging daarvan, een afweging van emoties geworden. Veel kinderbeschermers en rechters plegen dan ook te zeggen dat er altijd twee waarheden zijn. Inderdaad zijn er in geval van een conflict twee emotionele waarheden. Het heeft geen zin die te ontkennen. Maar het ontkennen van de waarheid in de zin van de feitelijkheid, zoals die elders het recht een grondslag geeft, leidt uiteraard ook tot missers.

Emoties waarderen is niet wezenlijk strijdig met feiten waarderen. Maar waar emoties niet tot in diepte worden doorzien komen ze in aanvaring met de waarheidsvinding zelf. Een moeder die haar kinderen kontakt met de vader ontzegt en daar zeer rigide in is krijgt haar zin op grond van haar emotionele waarheidWenn wir wirklich ernst machen wollen mit der Verfassung, die ja nicht Mütter in ihren psychologisch vielleicht verstehbaren ‘Beschränkungen’ und Ängsten schutzt, sondern die bedürfnisse und Rechte von Kindern, dann muss der Staat alles denkbare unternehmen, um diesen seelischen missbrauch von kindern zu verhindern. Wenn es der Staat nicht tut, tut es keiner." Prof. Dr. Uwe-Jörg Jopt in Väter ohne kinder. Andreas Schmidt 1993 blz 225; zij kan er niet tegen. Hiermee worden de feiten omzeild. Die feiten, die bijvoorbeeld besloten kunnen liggen in de achtergronden van de moeder mogen niet verheeld worden. Pas dan worden met de feiten ook de emotionele werkelijkheden recht gedaan. Zo wordt voorkomen dat problemen worden geprojekteerd op de relatie van het kind met de vader. Het ontzeggen van omgang zonder dat er feitelijke problemen zijn aangetoond tussen vader en kind leidt tot verstoppertje spelen. De moeder wordt in haar waan gelaten. En maatschappelijk gezien wordt "het moederschap" in de waan gelaten dat ze het goed doet. Vaders zijn wél goed toegerust om opvoeder te zijn, maar komen maatschappelijk niet aan de bak in deze rol. De maatschappelijke fictie is dat vaders niet willen zorgen; maar is dat waar?

Als het ontzeggen van omgang niet meer gebeurt en er slechts kinderbeschermingsmaatregelen of ontzettingsgronden worden gebruikt om een kind bij zijn/haar vader weg te halen is er overigens al heel wat minder onderzoek nodig. In dit kader is het dan ook merkwaardig dat de wetsgeschiedenis zo slecht wordt gevolgd.

*Idee: Feitelijke waarheden dienen naast de emotionele waarheden te worden gelegd.

Waarheidsvinding en de daarmee gevonden feiten zijn van belang bij een kwalitatief goede beoordeling in het familierecht.

( uit Joep Zander: Rechtspreken, buikspreken, linkspreken, kromspreken, uitspreken en tegenspreken in "Kwaliteit van rechtspraak op de weegschaal. Tjeenk Willink / Stichting Studiecentrum Rechtspleging 1997 )

Daraus ergibt sich die Notwendigkeit, den bisher unbestimmt aufgenommenen Begriff der Wahrhaftigkeit genauer zu bestimmen. Auf den ersten Blick scheinen die Verhältnisse sehr einfach zu liegen. Während die Wahrheit (nach der uberkommenen, aber für den gegenwärtigen Zusammenhang völlig ausreichenden Bestimmung) die (objektive) Übereinstimmung einer Aussage mit ihrem Gegenstand bedeutet, meint die Wahrhaftigkeit ihre (subjektive) Übereinstimmung mit der Meinung des Sprechenden. Der Gegenbegriff zur Wahrheit ist die Unwahrheit im Sinn der Unrichtigkeit oder Falschheit (in der objektiven Bedeutung dieses Worts); der Gegenbegriff zur Wahrhaftigkeit ist die Unwahrhaf tigkeit im Sinn der Verlogenheit oder Heuchelei oderverstel- lung. Aber schon der einfache Versuch einer soleben Gegenüberstellung zeigt, dass die Verhältnisse in Wirklichkeit nicht so ein- fach liegen. Der sachlich unwahren Aussage entspricht auf der subjektiven Seite nicht etwa die unwahrhaftige Aussage, sondern die Lüge, und Lüge ist etwas andres als Unwahrhaftigkeit. Während Wahrheit und Lüge der einzelnen Aussage zukommen, in. sofern der Men" entweder in ihr zum angemessenen Ausdruck bringt, was er für wahr halt, oder etwas anderes vorgibt, von dem er weis, dass es nicht wahr ist, charakterisieren die Begriffe der Wahrhaftigkeit oder Unwahrhaftigkeit überhaupt nicht den Menschen in bezug auf diese oder jene bestimmte Aussage, sondern sie treffen den Menschen im ganzen. Sie bezeichnen zwei verschiedene Haltungen des betreffenden Menschen. (O.F Bolnow Wesen und Wandel der Tugenden)

onze visie:

-niet liegen

-geen rapport als het niet nodig is; problemen met waarheidsvinding worden dikwijls -toegeschreven aan omgang en gezagsproblematiek ( zie boven tee emotionele waarheden)

als er een rapport nodig is dient de benodigde waarheidsvinding plaats te vinden.

-Niet liegen

ernst van waarheid en onwaarheid

onwaarachtig

insinueren

onderscheid indrukken en feiten

verzwijgen

onjuist voor juist laten doorgaan

onvolledig feiten noemen

In het familierecht is waarheidsvinding al jarenlang expliciet geen uitgangspunt meer. Dit heeft uitstraling op aanverwante rechtsgebieden ( Beoordeling midrijf in kleine, bijvoorbeeld huiselijke, kring) en ook op het strafrecht in het algemeen. Er is mbt de opvattingen over waarhheid en waarheidsvinding een glijdende schaal door quasi wijsheden als: er zijn altijd twee waarheden.

Last Updated http://joepzander.nl/notities.htm : zie ook de andere pagina's