Niet alleen moeders verantwoordelijk

Artikel verschenen in Grenzeloos mei/jumi 1999 in het kader van een discussie over het homohuwelijk.

---

Joep Zander

---

In dit blad werd een discussie gevoerd over de ouderschapsrechten voor homo Het tweede stuk van Wedemeijer gaat over het ouderschap voor holebi's. In feite een bevrijding uit het conceptiebiologisme dat alleen hetero's toegang tot ouderschap biedt. Des te vreemder dat Wedemeijer in het laatste artikel terugvalt op het merkwaardige seksistische patroon dat het uiteindelijk vrouwen, moeders zijn die biologisch voorbestemd zijn om de verantwoordelijkheid voor het nageslacht dragen.

Het valt blijkbaar niet mee om te voldoen aan alle eisen die artikel 1 van de grondwet aan ons stelt. Voordat je het weet sluit de ene emancipatie de andere uit. Al tientallen jaren vecht de vrouwenbeweging ervoor vaders meer verantwoordelijk te maken voor het door hun verwekte kroost. Het overnemen van zorgtaken en opvoedingsverantwoordelijkheid botst niet alleen regelmatig tegen de vastgeroeste posities van mannen en de belangen van vrouwen zelf. Lijkt herverdeling van zorgtaken zich nu ook op gespannen voet te begeven met gelijkheid naar seksuele voorkeur?

Biologisme's leiden een sterk leven. De revolutie mag zich niet behelpen met de mededeling dat er ook veel soorten zijn waar mannetjes zorgen voor de kinderen en bij de zeepaardjes de mannetjes zelfs jongen baren. De moeder die meer verantwoordelijkheid zou moeten hebben ómdat ze een baarmoeder heeft, wordt tot het centrum van het universum gemaakt. Niet als geëmancipeerde vrouw, maar als de broedkip die op haar ei blijft zitten tot er een interessante opvoedingspartner opdaagt.

Ik ben op een bijeenkomst over de toekomst van emancipatie. Alle aanwezige vrouwen op een enkeling na, zien het als een belang van vrouwen dat mannen niet meer zorgtaken krijgen voor kinderen. Het kan verkeren.

In de notitie COC-standpunt over homo-huwelijk lezen we: "Lesbische vrouwen hebben vaak kinderen uit een eerder huwelijk of kiezen bewust voor een kind door kunstmatige - of zelfinseminatie met een anonieme of bekende donor. Homomannen willen nog wel eens de kinderen uit een stukgelopen huwelijk of relatie van broers, zusters of andere naaste verwanten opvoeden. Ook binnen het COC wordt er dus onderscheid gemaakt tussen ouderschap van mannelijke en vrouwelijke homoseksuelen. Op zijn minst getuigt deze zinsnede van berusting over het feit dat flikkers aan hún voorbije huwelijk géén opvoedingsrelatie met hun kinderen over houden.

Opvoedingsrelaties hebben per definitie een onvoorwaardelijk karakter. Deze ligt besloten in de behoefte van het kind te weten dat er iemand voor hem of haar is. Een kind moet erop kunnen vertrouwen dat er een persoonlijke band mag ontstaan. Terecht stelt Wedemeijer dat je een kind niet aan de staat moet toevertrouwen. Hoe verslingerd aan staatsidealen wij zelf mogen zijn, de positie van het kind stijgt daar altijd bovenuit. Waar het kind werd gezien als het toekomstige oorlogsvlees en de moeder als de leverancier ervan (de fascistische natie) of de stalinistische variant waarbij kinderen geacht werden hun ouders en grootouders te verraden (Het "heldenepos" van de jonge pionier Pavlik Morozov) fronsen onze wenkbrauwen. De paternalistische bevoogding door de moderne westerse staat neemt echter ongemerkt toe. Miljarden worden geïnvesteerd in de normering van de opvoeding. De ingrepen in de privacy van kind en ouders worden stelselmatig verdekt door de praktijken van rechters en kinderbeschermers die zich aan god noch gebod storen. In het familierecht is de openbaarheid van uitspraken de facto afgeschaft. Daarmee is de helft van de Nederlandse rechtspraak ( het familierecht) verworden tot een ongrondwettelijke praktijk en een aanfluiting voor (een schijn van) democratie. Niet de staat maar de ouders zijn de primaire context van het kind. Waar de belangen van ouders individueel, of als groep, strijden dreigt de staat er als lachende derde met de buit vandoor te gaan. Ouders, vaders moeders homo, hetero of bi moeten de mogelijkheid hebben een onvoorwaardelijke opvoedingsrelatie aan te gaan.

In de discussie zie ik een schijntegenstelling ontstaan tussen homo-ouders die kiezen voor de opvoeding van een kind en vaders die zorg en verantwoordelijkheid willen dragen. In het stuk van Drucker c.s. wordt verondersteld dat vaders simpelweg vader kunnen worden door een kind te erkennen. Een vader kan echter pas een kind erkennen als dat niet strijdt met het belang van de moeder. Deze vreemde recente "verworvenheid" van de Nederlandse wet bepaalt in feite dat vaders minder vanzelfsprekend zijn als opvoedingsverantwoordelijke. Wedemeijer voert dit verder door. Als vaders niet bij of door de conceptie een keus mogen maken voor opvoedingsverantwoordelijkheid, dan homo's ook maar niet. Hiermee worden ouderschapsgevoelens voor de geboorte van anderen dan moeders ontkend. Een ridiculisering van biologisch vaderschap tegenover het biologisch moederschap. Biologisch ouderschap is niet helemaal alleen maar een romantisch idee is en overigens wel toegankelijk voor flikkers en potten. Ieder mens bezit immers genetisch materiaal. Het is in het belang van de emancipatie van moeders, vaders en homo's als kinderen een beroep kunnen doen op zorgende en verantwoordelijke, al dan niet biologische, ouders van alle soorten en maten. Dat is ook het belang van kinderen.

©Joep Zander

MENSEN, NOEM ELKAAR MAAR MIETJE

Tekst: Joep Zander, naar een idee van "De roze Pil" Muziek: Mensen noem elkaar geen mietje.

Jantjelief, die komt uit Alkmaar
versiert de meiden bij de vleet
Oh hij komt slechts daarmee klaar
Da's waarom hij flikkers meed
Op een dag voelt hij zich zo raar
Ziet een mooie jongen staan
Zich bewust van het gevaar
begint hij ras erop te slaan

Refrein:
Mensen noem elkaar maar mietje eenmaal zit je allemaal
met die potten en die flikkers in een levensgrote zaal

Nellie zorgt al vele jaren
voor haar kinders en haar man
Zij mocht vele jongen baren
maar zijzelf had niets daaran
Op de koffie bij de buurvrouw
deelden zij gesaam hun lot
en in weerwil van de huwtrouw
liet zij man alleen; was pot

Refrein

klik hier! >>

Last Updated http://joepzander.nl/homo.htm: zie ook de andere pagina's. © siteontwikkeling en beeldrecht Joep Zander