Vadergeschiedenis Joep Zander

persoonlijke site Joep Zander Geschiedenis Joep / in vaderbeweging in grote lijnen


formulier rechtbank Arnhem Fragment van een formulier van de rechtbank Arnhem uit 1994, een historisch voorbeeld van vaderschapsdiscriminatie. De voorgedrukte tekst op het formulier gaat er vooraf van uit dat de moeder de voogdij krijgt. Ik ontving dit formulier (kladformulier griffie) als Raadsman voor vader Peter de Jong. Het gebruik van dit plaatje wordt zwaar bestreden door de pseudonieme wikipedia-editor Theobald Tiger vanwege het veronderstelde feit dat het hier zou gaan om een preoccupatie van mij terwijl het gaat om een preoccupatie van de betreffende rechtbank. zie ook bericht volkskrantzie ook: Walburg Harry, Tijd voor je kind ; kiezen voor vaderschap nieuwe stijl, blz 37 Utrecht 1997 ISBN 90 215 9244 4Kosmos- Z&K Of beluister hoe Frenk van der Linden Joep Zander hierover interviewt En dit waren dan nog de bronnen onder verantwoordelijkheid van derden. Zelf heb ik ook herhaaldelijk (ook gereviewd) gepubliceerd over dit fenomeen. Het gehele formulier vindt u hier.

Ik heb hier en daar dit stuk voorzien van linken naar de door mij onderhouden websites. Kun je op klikken.

Dit stuk is niet helemaal af. Er volgen aanpassingen. Ik laat het hier bewust een historisch framewerk zijn om op internet mijn activiteiten een beetje chronologisch te ordenen. Uiteindelijk is de bedoeling een biografie te schrijven.

Toen ik dit verhaal eindelijk een beetje op een rijtje ging zetten schrok ik wel een beetje. Dat had ik dus allemaal gedaan. Ik was echt helemaal tot het gaatje gegaan. En daar was ik dan. Bij het gaatje dus. Ook daar was ik al van geschrokken hoe dat er uit zag. En hier beschrijf ik hoe het zo is gekomen.

1986 Mijn stukje over hoe ik vaderschap zie

1987 Rosa geboren oktober 1987. Een liedje dat strijdmuziekgroep eigenwijs voor haar zong.

Ik verhuis naar Deventer en doe meer dan de helft van de zorg.

Naar woongroep Welsum 1989 ?

Verlaten woongroep 1990 bleef in de buurt: Deventer.

Relatie met moeder gaat ook uit.1990/91

Zorg voor Rosa beperkt tot oppasmaandag en dinsdag elke week. Mocht bijvoorbeeld niet naar verjaardag van oma. Geen enkel weekend.

Ik schreef een ingezonden stuk in plaats van acties. Toen ik bezig was had ik er een heel goed gevoel over. Ik deed het niet meer uit kwaadheid. Ik deed het omdat ik vond dat het belangrijk was. Het stukje was een reactie op een stuk van iemand anders die zich kwaad uitliet tegen mannen die nog steeds niet voor kinderen zouden willen zorgen. Het stukje stond een paar dagen later in de krant 90-92 de ene procedure na de andere door de moeder van mijn dochter gestart. Eerst werd ik uit de gezamenlijke voogdij gezet met OR.

Bij zitting stapte ik terug van eis voogdij naar OR, Het heeft zo geen zin. Later ging dat de koninklijke weg heten.

Oktober 1991. Moeder negeert regeling. Haar advocaat proclameert een eigen regeling en loopt van stapel als ik me daar niet aan houd. Ik begin grenzen te stellen. Dat werkte, maar ja moeder kon ook weer gewoon naar de rechter, en die stelt nou eenmaal weer geen grenzen..

Toen beperking omgangsregeling in Zutphen. Ik trok me terug op een ruime weekendregeling. Zou wel geconsulteerd en geïnformeerd worden mbt school

1992 Ze had mijn dochter zonder overleg overgeplaatst naar een andere school. Ik werd in eerste instantie geconfronteerd met een juf die kwaad de haak erop gooide. Een dag geduld en via de directeur kwam het toch nog allemaal heel goed.

In 1992 zag ik mijn dochter voor het laatst. Huisvredebreuk moeder toen ik eiste dat ze haar toezeggingen na zou komen. Moeder deed aangifte van zg geweld. Bij mijn aangifte van huisvredebreuk deed de politiefunctionaris net of dat niet kon (we weten ambtelijk al anders)

Moeder had dus aangifte van zogenaamd geweld gedaan. Bij mijn aangifte van huisvredebreuk deed de politiefunctionaris net of dat niet kon ('we weten ambtelijk al anders')

Ik reageerde tot tweemaal met verzoek aan kantonrechter Deventer om mij dan ook maar van de toeziende voogdij te ontheffen. Niet toegewezen.

Daarna wel rechtszaak door moeder juist in die hoedanigheid van toeziend voogd: geld verzekering ivm handelen arts

Start naamswijzigingsprocedure door de moeder bleek vanwege " dochter mag naam Zander nooit meer tegenkomen".

1993 Opzetten regiogroep Dwaze Vaders-Oost, contactpersoon Dwaze Vaders. Deelname landelijke demonstraties in Den Haag.

Ondertussen zette ik de Dwaze Vaders oost op die gingen opvallen met acties bij Raden voor de Kinderbescherming (Zwolle; unitmanager Mulder een spiegel voorhouden), in en voor rechtbanken (Zutphen, Leeuwarden, Arnhem) en bij advocatenkantoren.

Ik was wel een soort gangmaker. Doel van de regiogroep was om elkaar ook heel persoonlijk onderling elke keer steunen. De demonstratie op de trap van de rechtbank Zutphen, op 14 september 1993 door vier vaders (Ik, Jan Dijkstra, Peter de Jong en Herman Schiphorst en een vrouwelijke sympathisant ) met de tekst: "hier worden mensenrechten geschonden") geldt als het begin van de regiogroep "Dwaze Vaders-Oost". In het begin ook volop gesteund door het hoofdbestuur van de Stichting.

September 1994 Indrukwekkend was een actie in de rechtszaal Leeuwarden op 6 september 1994 tijdens een kort geding, eis straatverbod, tegen Jan Dijkstra: de publieke tribune vol met zwijgende "Dwaze Heiten" allemaal met op hun kleding de sticker "Ik mis mijn kind" . De rechter moest een keer tot stilte manen omdat ik een keer ik me een woord liet ontvallen. Ik stond hier samen met anderen onder andere omroep Friesland te woord.

November 1994 De acties schudden veel gemiste vaders wakker. Op 9 november 1994 was er een informatieve bijeenkomst over "scheiding en ouderschap" in het Wapen van Hengelo (aldaar). Een onverwachte grote toeloop van wel 90 vaders.

Er was op 5 december 1994 nog een heftige actie in de rechtbank Arnhem.

Diezelfde ochtend kwam er een artikel in De Volkskrant dat de rechtbank Arnhem met door mij , als Peters raadsman, opgespoorde voorgedrukte formulieren werkt: moeder voogdij, vader alimentatieplicht.

Toen zelf Kort Geding procedure voor OmgangsRegeling nu ga ik maar tot het gaatje nadat Bakker had gemeld dat ik er voor zou moeten gaan (Omgangsregeling, contacten school)

1993 Eerst Kort Geding om nog bestaande omgangsregeling af te dwingen. Moeder brengt aangifte geweld in. Ik blijf voorzichtig reageren; wel had ik ook aangifte gedaan.

In verweer kiest de moeder van mijn dochter voor een bodemprocedure om mij alles af te nemen.

Eerste zitting bodemprocedure

Raad interpreteert opdracht ruim. Onderzoek i.p.v oplossing zoeken. Ik protesteer.

Tweede zitting Raad voor mij naar binnen bij rechter Mees. 8 maart wereldvrouwendag

Raadsbemoeienis en psychologe. Dochter wil poppetje pappa niet bij poppetje stiefvader en moeder: interpreteert wil niet naar vader. Opschorten omgang zonder uitspraak; dus per Proces Verbaal.


Ik reed graag rond met zijn dochtertje Rosa (6) voorop in een bakfiets en zong liedjes met haar. Maar de kinderbescherming/rechter vond dat "geen blijk van verstandig ouderschap" en ontnamen mij het omgangsrecht: [Dit] "lijkt meer te beantwoorden aan zijn eigen behoefte om als vooruitstrevende vader gezien te worden dan dat het past in een verstandige opvoeding van Rosa". Rapport van de Raad voor de Kinderbescherming dat "vader zelf therapeutische hulp zou moeten vragen om te moeten willen aansluiten bij de pedagogische lijn die de moeder uitzet."

Klacht bij klachtencommissie Inmiddels had ik het handelen van de Raad voor de kinderbeschadiging voorgelegd aan de externe klachtenkommissie van de Raden voor de Kinderbesch....... Hier ben ik naar toe geweest samen met mijn vrienden journalist Jan Westerhof en Kris van Koppen. Het was een beschamende vertoning, daar waren we het alle drie over eens. Van een toetsing aan de hand van het normenrapport 2 van de Raad was geen sprake.

Derde zitting. In eerste aanleg alles kwijt.

Hof Arnhem: Voorzitter van het driespan vraagt wat moeder doet als hij OR vasthoud/vaststelt. Moeder: dan kom ik haar wel bij u brengen. Ik antwoordde heel braaf op de vraag wat ik dan wel zou gaan doen als ik geen gelijk zou krijgen. geen OR meer juist tegen salomonswijsheid in. Nota bene veroordeling in alle kosten, tegen alle gebruiken in die zeggen dat er altijd eigen kosten gedragen worden!!.

s'Avonds was er een 3 maal 3 kwartier themauitzending op RTL-5 over omgangsonrecht. Na veel pogen kwam ik er als inbeller tussen. Zo heeft heel Nederland even kunnen meegruwelen van het familierecht. De presentator sloeg ongeveer achterover toen het erover ging dat ik geen liedjes mocht zingen e.d. met mijn dochter.

Hoge Raad. Het kantoor van Peter Prinsen weet er nog uit te slepen dat die kostenveroordeling in cassatie niet doorgaat. Eigenlijk blijft het al ruig genoeg dat ik wordt veroordeeld in kosten waar ik geen enkele schuld in draag, immers ik ben niet degene die de regeling niet nakomt. Hoge raad erkent mijn goede relatie met mijn dochter, daar is niets mis mee. maar wil geen OR

Klachtenprocedure tot aan ombudsman over de handelwijze van de Kinderbescherming. Vier gegrond verklaarde mineure klachten. Teleurstellend. Maar zelfs deze winst werd nog door de Nationale ombudsman verborgen. In rapport aan kamer door ombudsman Oosting genegeerd (zogenaamd geen klachten over informatieplicht). Sing Varma zou vragen stellen maar valt later over pseudologia-affaire.

Ondertussen speelde ook nog een procedure om mijn geld terug te krijgen van de woongroep waar ik in had gezeten. Die won ik ten dele, maar mijn advocaat hield het geld dat hij van tegenpartij kreeg achter.

1994 Ik begin een nieuwe procedure voor omgang cq gezagswijziging. Die start in Deventer met een zitting tijdens mijn hongerstaking.


Vlak daarna begonnen de acties met Peter de J. met een heftige actie in de rechtbank Arnhem. Hij trok de aandacht van het land door op 5 december 1994 na de zitting in de rechtszaal van de rechtbank Arnhem te blijven zitten. Dit werd vooral mogelijk doordat hij niet zijn advocaat maar mij de rechtszaal mee had ingenomen.

Parallel met dochters naamswijzigingsprocedure start de werkgroep "aangenaam" van de Stichting Dwaze Vaders. Ook lobby en stukken in de krant.

We voerden lobby's en campagne tegen gemakkelijke wijziging van de achternaam van kinderen. Dat heeft er mede toe bijgedragen dat achternaamswijzigingen na scheiding- voor kinderen onder de 12 jaar kort daarna onmogelijk werd.

Kennis R maakte voor mij een serie foto's van Rosa waar ik erg blij mee was. Het was een beetje stiekum, maar je moet iets in zo'n situatie. Een aantal foto's van Rosa leidden tot schilderijen. De omgangsontzegging van mijn dochter was een vonnis dat "een eeuwige schande zou zijn voor het Nederlandse familierecht" (Rob van Altena). Na aanvankelijk een groot aantal procedures die door de moeder waren geïnitieerd, te hebben laten passeren, nam ik het niet meer, ook tegen niet-naleving omgang door de moeder, ook tegen de wijziging van Rosa"s achternaam. Via cassatie (1996) is de zaak tenslotte voorgekomen voor het Europese Hof voor de Mensenrechten in Straatsburg. Voor de afloop daarvan zie verderop.

Op 25 april 1995 was er een actie tegen de drie advocatenkantoren Schaap en van Harskamp in Enschede, Kortman in Den Haag en Gimbrère en Gimbrère in Tilburg, respectievelijk onder leiding van mij en Herman Schiphorst, Tjerk Bakker en Philip Debbink.

Onder het devies: "Ik slik het niet langer!" ging ik op zondag 15 oktober 1995 op de Brink in Deventer voor het gebouw van de rechtbank in hongerstaking. Organisatie door de Dwaze Vaders-Oost, publiciteit deed Paul Bloemen. Het geheel was tot in de puntjes voorbereid. De burgemeester van Deventer had tevoren toestemming verleend om pal voor de deur van de rechtbank een caravan op te stellen waarin ik de nachten kon doorbrengen. Voor de veiligheid was er elke nacht ook nog een andere slaper bij, er was sowieso een vrijwel permanente wachtdienst, onderverdeeld in "schiften": "s nachts van 1-6 uur, "s morgens van 6 tot 11 en overdag van 11 tot 20 uur. Overdag stond ik belangstellenden en media te woord, soms stonden er mensen in de rij om hun handtekening te zetten. Er was ook regelmatige controle door een arts.

Het gebeuren werd geopend met een toespraak van Mylène van den Boogaart die zelf haar vader had moeten missen en in die hoedanigheid actief was. Velen meldden zich voor de wachtdienst . Ondertussen werd in het aanpalende gerechtsgebouw de zaak zelf behandeld De moeder in kwestie werd, om niet langs de hongerstakende vader te moeten, de rechtszaal via de oude vrouwengevangenis en een ondergronds gangenstelsel in geleid. Ik heb het 12 dagen volgehouden, ongeveer de tijdsduur die een mens kan vasten voordat hij zijn eigen lichaam onherstelbare schade toebrengt. De staking riep alom respect en grote weerklank op, vooral in de regionale media, maar ook bijvoorbeeld stond er een groot stuk in de Volkskrant.

Daarna veel in de landelijke media zoals Sonja, Violet Valkenburg uitgebreid in radioprogramma met Kees de Hoog en nog vele andere. Spannend was de uitzending van Viola Holt waar ik semi-live werd opgenomen. Maar heel erg gedirigeerd om te zeggen dat ik kwaad ben op de moeder van mijn kind. Dat weigerde ik. Ik was kwaad op de kinderbescherming.

VPRO radio met oa Ton Veldkamp van de Raad en Mieke vd Burg. Zie je wel hij is wel kwaad riep die rechter na het einde van de uitzending.

Zwolle meervoudige kamer. Ik herinner me de opmerking van de voorzitter dat ik blijkbaar niet goed begreep dat de moeder zich stoorde aan het feit dat ik in de publiciteit trad. Ik antwoordde dat ze me zelfs aan mijn graf nog zou storen. Oftewel geen rede om mij dood te houden.

Mac Gillavry werd aangezocht voor bemiddeling maar haakte af nadat moeder niet meer wilde. Ik zou te dwingerig zijn. Een vaste uitspraak van Gillavry tegen vaders. Ook nog een bureau uit Groningen dat weer uitgebreid wilde gaan onderzoeken. Daar voelde ik juist weinig voor.

Hoorzitting kamercommissie met Jack Nuijten.

Oktober 1997 aktiekaart pappa van mij en COBO.

Uitgave van de door mij ontworpen actiekaart PAPPA?, die zelfs de eerste kamer heeft gehaald en bij een debat van de vaste commissie voor justitie door enkele leden omhoog werd gehouden.

Naamswijzigingsprocedure tot Raad van State over de achternaam van Dochter. Maar liefst twee parallelle procedures om totaal onverklaarbare reden?

1996 Oprichting werkgroep familierecht

Werkgroep/Taakgroep Familierecht, gevormd op initiatief van mij maar door Peter Tromp organisatorisch als commissie familierecht binnen het Platform getrokken. Aanvankelijk omschreven als "denktank zonder last of ruggespraak, bestaande uit mensen met enige deskundigheid m.b.t. wetgeving en het uitvoeringsbeleid daarvan". Aanvankelijk was ik samen met Peter Tromp voorzitter, later met Wouter Hanhart (SBO). Voorts met, Peter Prinsen, Truus (KOG), Roelof Berkamp (VVNOR), Jos van Gorp (SnO), Addy Weber (SOGM), Liesbeth Vegter, Harry van Goor (MannenrechtNU!) en Ipe Smit. Vergaderingen vonden plaats in Den Haag op het advocatenkantoor van Peter Prinsen. We voerden gesprekken met parlementariërs. Een praatgroep die overigens ook intensief lobbyde voor verbetering van wetsvoorstel 23714 ; de herinvoering van gezamenlijk gezag.

Voorstellen 23714 kamerlobby kamerleden als Mieke vd Burg, Boris Dittrich, Otto Vos, Van Vliet


Ik diende op 3 november 1995 voor de Commissie Gelijke Behandeling een klacht in n.a.v. voorgedrukte formulieren die in gebruik waren bij de rechtbank Zwolle (Moeder exclusief recht om te bepalen of gezamenlijk gezag mag) ,en Arnhem ("voogdij: de moeder, toeziend voogd: de vader") maar die klacht werd door de Commissie niet in behandeling werd genomen omdat "interne kwesties binnen de gerechtelijke organisatie" niet onder haar bevoegdheid (zouden) vallen.

Daarop diende ik samen met onder andere Jan Hop en Willem Boesveld namens de Dwaze Vaders-Oost op 17 juni 1996 bij de Klachtencommissie 2 van de Raad voor de Kinderbescherming tegen de Raad Oost een collectieve klacht in, die als zodanig niet ontvankelijk werd verklaard maar wel subsidiair behandeld als individuele klachten en deels gegrond verklaard.

Klacht bij klachtencommissie Raad. Eerst bij de directeur Zwanikken geklaagd. Die wist er uit te brengen dat dat nou eenmaal zo gaat. Als er toch niets meer te regelen valt tussen vader en moeder dan moet je de afwijzing van het omgangsrecht van de vader wel een beetje inkleden.

Maart 1997 Ik plakte pamfletten op de ramen van de rechtbank Zwolle. Naar het politiebureau gebracht weigerde ik daar het proces-verbaal te tekenen en wilde ook het bureau niet verlaten voordat ik aangifte kon doen tegen de Raad voor de Kinderbescherming! Dat werd geweigerd. Ik ging daarop de cel in maar toen de celdeur na een tijdje weer werd geopend, weigerde ik te vertrekken, waarop ik met geweld de cel uit werd gesleurd, later bleek dat een aangifte wegens lokaalvredebreuk (in de cel dus) op te leveren. Later daarvoor eerst veroordeeld tijdens een op het politieke scherp gevoerde rechtszitting tot een boete maar uiteindelijk in 1998 door het hof Arnhem vrijgesproken. Opmerkelijk is overigens dat het plakken van pamfletten niet meer werd vervolgd. Blijkbaar om de politieke noot van een en ander buiten de deur te houden.

Ik zie Dochter op het ijs op de singel. Ze schrikt van mij en valt.

1997 Week erna in grote rechtersconferentie in zelfde bank als de strafrechter die mij veroordeelde. Ook zelfde workshop; zij trekt zich terug. Ik werd breed ontvangen, ik wist niet wat ik hoorde met een groot aantal citaten uit mijn artikel, uitgeproken door Ernst Hirsch Ballin. Prof beweert dat openbaarheid niet altijd geldig is. Gelukkig had hij een boekje met de grondwet in zijn tas........ Belangrijke rechter: "ach familierecht.....

Substituut ombudsman wil via mij klachtbehandeling Rechtelijke macht voor haar organisatie binnen halen.

Klachtenprocedure politie ; klagende burgers moeten aangeklaagd worden of zoiets hing als devies op klachtenbureau. Slechts mineure klacht (geen arts op mijn verzoek) gegrond verklaard.

Klacht gerechtspolitie vanwege dat ik zonder waarschuwing tegen de glazen pui van het gerechtsgebouw was geslagen toen ik naar binnen ging. Werd mij gevraagd om mededogen te hebben.

Alsnog aangifte discriminatie door Raad voor de Kinderbescherming. Toezegging bespreken bij landelijk expertisebureau. Maar nee. Wel met twee vrouwelijke officieren van justitie

1999 (?) Opzetten vader-kind-centrum met beleidsmakers en politici en Transact. Loopt vast op afwijzing subsidies. Nijmeegs fonds krijgt problemen met kinderbescherming ( we zouden Dwaze Vaders zijn) Julianafonds; Vaders niet zo belangrijk. Serie lezingen over vaderschap. Leidde tot gespannen verhouding met Transact. Censuur op publicatie van een artikel van mij.

1998 "Blok aan het been-prijs", een blok beton dat op 19 januari 1998 bij de Kinderbescherming Assen werd neergepoot door Gerben Rorije met steun van mij, Willem Zweverink, en Joseph Barendse (namens de organisatie Kinderen Ouders Grootouders die de actie onderschreven).

De website van Dwaze Vaders-Oost ging, buiten verdere verantwoordelijkheid van de Stichting verder onder de naam "Het zál vaders een zorg zijn". Stichtingsvoorzitter Leo Bevaart, dreigde met een proces wegens ongeoorloofd gebruik van de term Dwaze Vaders.

De site Het zál vaders een zorg zijn was de eerste vadersite van Nederland en bestaat nog steeds. Ik heb hem jaren met enige steun van oa Rob van Altena onderhouden. Er staan mooie dossiers op over het functioneren van de rechtspraak, vaders en kunst, ouderverstoting. Honderden pagina's boordevol informatie.

Ik bezoek regelmatig de school van R, nu samen met mijn nieuwe partner

1998 Geboorte zoon bijzonder soort afspraken inspiratie voor oa conferentie van Langeac over gelijkwaardig Ouderschap. Nog steeds een goed fundament onder voorstellen tot verandering. Ook een Nederlandse conferentie Platform geeft brochure uit.

1998 Expertmeeting externe deskundigen ; ik pakte flink uit naar mevrouw Punt.

Ik verdiep me in de kwestie Parental Alienation Syndrome. Ik breng op een vergadering met mij als adviseur Stichting Kind en Omgangsonrecht op het idee om daar een dag op een congres aan te wijden met als gast Gardner.

Tevens Nederlandstalig boekje onder mijn redactie herover ( Ouderverstotingssyndroom). Begin van een lang verhaal

1999 Publicatie in boek Duindam (Ruimte voor mannen) met Rob samen: Het paternalisme voorbij.

Zoon gaat heen en weer tussen zijn moeder en mij; gelijke zorgverdeling.

2000 Bezoek Nieuw Zeeland; mannen en vaderorganisaties contact. Family- Group- Conference. Menz centre.

Ook met de middelbare school van R heb ik regelmatig contact.

2000 expertmeeting waarheidsvinding. 27 maart met oa. Quik Schuijt en ikzelf dus. Discussie over intersubjectief.

2000 Ik bracht een klacht tegen Nederland voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. In voorbereiding laat Peter Prinsen het afweten en zit ik opgescheept met een tweede rangs advocaat die niet verder kwam dan het van internet afplukken van een paar stukjes over ouderverstoting (sic). Ik bereidde de hele tekst zelf voor in samenwerking met Julian. De zitting was daar op 24 oktober 2000. Er waren nogal wat belangstellenden: Uit Nederland kwam Ben van Drosthagen met een busje waarin een stuk of 10-12 vaders, waaronder Ipe Smit. Uit omringende landen kwamen onder andere Ghislain Duchateau en Philippe Paquet uit België, Gerhard Hanekamp en Ursula Kodjoe uit Duitsland, Julian Fitzgerald uit Engeland en René Keller uit Zwitserland. Liam uit Ierland. Ook mijn moeder was aanwezig, ze was met Ghislain meegereisd.

De zitting zelf was een teleurstelling. Vlak voor de aanvang kwam de voorzitter (net als de rechter in eerste aanleg lid van de vrouwenbelangenvereniging Soroptimisten) mij en mijn advocaat instrueren dat ik zelf vooral niets mocht gaan zeggen. En in het verweer van de staat der Nederlanden werd geweld door mij gemeld, dat kwam in eerste instantie zelfs in het perscommuniqué. In werkelijkheid waren klachten over geweld door mij en de moeder van Rosa tegen elkaar wel ingediend maar nooit door wie dan ook behandeld ondanks herhaald verzoek aan het openbaar ministerie door mij.

Mijn klacht werd niet ontvankelijk verklaard.

2000 Aktiecomité Stop Omgangsonrecht, onder leiding van Herman Schiphorst en mij en commite-leden, Pieter Koole en Willem Zweverink. Deelnemers waren onder andere Jan Hop, Ton Bernards en ca. 20 anderen. Ze voerden van juni 2000 tot november 2003 spectaculaire acties uit zoals bezetting van de Kinderbescherming Zutphen op vaderdag 15 juni 2000, het uitdelen van folders op een voorlichtingsbijeenkomst van de Raad voor de Kinderbescherming voor advocaten en rechters in het provinciehuis in Zwolle op 8 oktober 2001 en een tweede bezetting van de Kinderbescherming Zutphen op 20 november 2003. Met de bezettingen wilde men toezeggingen afdwingen, zoals een gesprekken met de hoofddirectie van de Raad voor de Kinderbescherming in Utrecht op onder andere 14 juli 2000. Er vond ook een gesprek plaats met het Studiecentrum rechtspleging.

2000 Succesrijk vooral de bezetting van het hoofdkantoor PvdA in Amsterdam op 20 november 2000 die de toezegging afdwong van een kleine PvdA-conferentie over gelijkheid v/m in echtscheiding - gehouden in het theatertje Concordia in Den Haag op 31 mei 2001 met als sprekers onder andere prof. G.P. Hoefnagels, Peter van de Wiel en de Duitse PAS-deskundige Ursula O"Kodjoe. Hierna trad ik op in het programma jongerenlagerhuis met Paul Witteman. Ik kon een hele meute jongeren overtuigen van het belang van gelijkwaardig ouderschap.

Bezoek diverse conferentie's oa van Gezinsraad en vrouwenalliantie. Vooral die laatste in Utrecht was opmerkelijk De vrouwen konden wel bedenken dat ze ons moesten verleiden, of dwingen om te zorgen, maar niet dat ze dat misschien om te beginnen gewoon eens zouden kunnen toestaan.

1996 Gevecht voor openbaarheid uitspraken. Eerst weigering rechtbank Zutphen ( U heeft een probleem want u vertrouwt ons niet) bezoek Arnhem (1997) ( Hooft Graafland ; zie dossier openbaarheid van uitspraken) Rechterlijke macht frustreert centraal de openbaarheid van uitspraken via het illegitieme Algemeen Secretariaat Zittende Magistratuur. Proefprocespoging. Betrekken Crombach ea. Eindigt met nieuwe uitspraak Europese hof die het zelf frustreert.

Na de instorting van het Platform (2004) werd publicatiewerk door mij voortgezet met name voor boeken onder zijn eigen redactie en bundels: "Moeder-Kind-Vader" (2004), "Gemist vaderschap" (2006), "VerPASseerd ouderschap"(2009) en "MET…, een verbeelding van vaderschap" (2012). Rela Publishing valt in 2014 onder de stichting Spagaat.

Tientallen artikelen heb ik door de jaren heen in kranten en tijdschriften met name geschreven ook in combinaties met Peter Prinsen, Theo Richel, Rob van Altena en Wim Orbons,

"Homo sapiens non urinat in ventum!" is de stelling van Theo Richel bij mijn mooie artikel over de klachtbehandeling rechterlijke macht. Eerst denk ik dat hij mij alleen via een omweg probeert te pakken op nodeloos gebruik van Latijn van mijn zijde (Quis custodet ipsos custodes; wie bewaakt de bewakers). Maar natuurlijk schuilt er ook een inhoudelijke boodschap achter. Mensen pissen niet tegen de wind in, maar Joep wel. Ik moet dus blijkbaar begrijpen dat het doen van opbouwende voorstellen over de manier waarop de rechterlijke macht hier georganiseerd zou moeten zijn een vrij agressieve daad is naar hun (pissen).

11 mei 2002 opening van mijn grote overzichtstentoonstelling in t Nien End te Losser

Ik doe een paar mooie kunstprojecten met kinderen Smyrnastraat en Oranjekwartier. Ik compenseer zo als het ware het gemis van mijn dochter.

2003 Denktank m/v In de nieuwe eeuw begon er ook iets te bewegen bij de overheid. Onder het kabinet-Balkenende-I kwam het tot het project "Mannen worden er beter van, en vrouwen ook", aangestuurd door staatssecretaris de directeur coördinatie Emancipatiebeleid F.Licher (Ministerie van Sociale Zaken). Uit de slottoespraak van minister de Geus: "…Ook mannen hebben op een aantal terreinen achterstand opgelopen…Het voorbeeld van echtscheidingen waarbij kinderen vrijwel altijd aan moeders worden toegewezen en waar vaders het moeten doen met een bezoekregeling". Het project bestond uit een interactieve website (met 55.000 bezoeken) en onder andere vijf discussiebijeenkomsten van de denktank m/v (wat in dit geval zowel staat voor man/vrouw als moeder/vader (de eerste in het Douwe Egbertsgebouw in Rotterdam op 24 april 2003, later o.a. nog een in Amersfoort en in het Stadskasteel in Utrecht) met als moderator/voorzitter Wim Koeslag en mij en verder o.a. met politiecommissaris Gerda Dijksman, van de tweede kamer Maria Scali en van de vaderskant Ad Verdiesen, Bas van "t Hof, Ipe Smit, Peter Tromp, Rob van Altena, Theo Richel en Wim Orbons. Het geheel afgesloten in Den Haag op 26 juni 2003 met hierboven geciteerde toespraak van minister de Geus.

2003 Expositie Noodverband Kruysenhuis bij presentatie boek Cees van Leuven met omslag van mij.

Via Burgemeester Lidth de Jeude kaart ik de problemen die ik opliep nog eens aan bij de regionale politieorganisatie. Met een zeer mager effect. Iets met vernieuwde inzichten.

Op 25 september 2004 initieerde ik samen met Fathers4 Justice een actie in Rotterdam gelegenheid van een congres van vrouwen die zeurden over meer zorgdeelname van mannen zonder het over hun rechten te hebben. Waarbij overigens wel de bekende vaderpubliciste Adrienne Burgess aanwezig was. Demonstratie door 15 man waaronder ook weer Herman Schiphorst, waarbij Andy Work in een bouwkraan klom. Ook organiseerde deze Fathers 4 Justice "schoonmaakacties" door een "ontsmettingseenheid" in witte overalls en gewapend met de bijbehorende hulpmiddelen in rechtbank Arnhem (22 april en 10 juni 2005),


2005 De Raad van de Kinderbescherming stelde ik middels vast dat zij me ooit in een rapport "geen recht" hadden gedaan. Maar vonden ook dat ik te hoge verwachtingen had toen ik hun inschakelde. Maar ik heb ze helemaal nooit ingeschakeld......... Ik heb me er zelfs flink tegen verzet wat een extra zitting opleverde van kinderrechter Mees. Toch heb ik hun verhaal maar als een relatieve overwinning ingeboekt.

2005 Peter Tromp organiseerde voor Fathers4justice op vaderdag 2005 een manifestatie op de Botermarkt in Haarlem met onder andere een toespraak van mij. Ik was er met Rosalie en Joshua. Op vaderdag 2007 samen met Tromp een op de markt in Deventer. Geld wat over was ging naar vaderdagtrofee m/v. Samen met Tromp bedacht maar door hem geheel naar zich (Vader Kennis Centrum) toegetrokken.

Stemwijzer met Ikvader.

2006 (?) De Stichting Dwaze Vaders (Perry Stuart) en Fathers 4 Justice namen het initiatief tot een vergadering in het Amershof in Amersfoort. De belangrijkste daad van deze groep was een gezamenlijke verklaring tegen de benoeming van vooraanstaand kinderrechter Quik-Schuijt tot senator. Niet alleen omdat zij regelmatig vaders schoffeerde ( kinderen zijn 100% afhankelijk van de moeder), maar ook omdat ze als rechter eigenlijk geen senaatsfunctie mag bekleden op grond van de scheiding der machten. Dit kreeg ook aandacht in het blad de Pers waarin ik als woordvoerder optrad.

Mei 2007. Ik nam plaats in het forum van een door Peter Tromp georganiseerde "Vadertop" op 10 mei 2007 in in Amsterdam Ik liet een diashow van vaderkunst voorbij trekken. Dagvoorzitter daar was Samira Bourchibti. Daar werd het manifest De boel bij elkaar houden (titel gelijk aan het politieke programma voor Amsterdam van de PvdA-burgemeester Job Cohen) gepresenteerd en in de daaropvolgende weken ondertekend door 17 personen; namens Kind en Omgangsrecht

Ik geef lezingen ouderverstoting tot in België en bij de NIP. Ik behaalde hoogste aantal punten voor de workshop die ik gaf samen met Judith.

Bij NIP-organisatie volgens zeer welingelichte bron achteraf zwart gemaakt door Smulders/Groenhuijsen die een veel lager cijfer voor haar workshop had gekregen.

Verplaatsen beeld Salomonsoordeel bij Rechtbank Arnhem onder invloed eerste boekje ouderverstotingssyndroom.

Examen R

Als elk jaar een berichtje aan mijn dochter met haar verjaardag. Nu vanwege haar volwassenwording met een bosje rozen erbij.

Tussen 2007 en 2015 schreef ik meer dan 400 blogs over vaderschap zowel in heel praktische als in theoretische en politieke zin. Een deel ervan verscheen in boekvorm.

Gelijkwaardig ouderschap

Bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding (wet-Donner, 30145, aangenomen in 2009) is na initiatief van mij met de SP-afdeling Deventer via SP-congressen een amendement-de Wit (SP) over "gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders" toegevoegd.

Al eerder had ik contact gehad met Professor Hoefnagels. Maar dat had hij toen wat simpel afgewimpeld. Hij was toen nog senator voor D66. intensiever

2007 Diaspora kunstproject

2007 De SP-fractie ontving daarom in 2007 de eerste vaderdagtrofee m/v. Dat was een schilderij van mij, dat de bekroonde dan een jaar later doorgaf aan zijn/haar opvolger, en daarnaast sinds 2010 ook een bronzen beeldje om te houden, eveneens van mij, Het stelt een vader voor die zijn jonge kind speels omhooghoudt.

De trofee ging dan naar die man, vrouw of personen die het afgelopen jaar het meest had/hadden gedaan voor vaders, aan te wijzen door een jury, tot 2011 bestaande uit prof. Louis Tavecchio (voorzitter), Andrew Work, later Henk Hanssen, Peter Tromp en mijzelf. Na de Socialistische Partij ging de prijs in 2008 naar de ex-luchtmachtpiloot Jan Steen, die bij de Commissie Gelijke Behandeling op 14 mei 2008 gelijk had gekregen met zijn klacht dat mannelijk luchtmachtpersoneel met kinderen onder de vijf jaar wel missies naar het buitenland moest vervullen, terwijl vrouwen dat niet hoefden.

2008 Ik kreeg een brief van mijn dochter.

Opzet man en kind centrum Amersfoort

2010 expo vaders in beeld in de school van Frieswijk met een inleiding door Louis Tavecchio.

2010 Start promotieonderzoek ouderverstotingssyndroom; publicatie wetenschappelijke artikelen.

Wikipedia waar ik al 9 jaar heel veel deed, met name ook aan vaderlemma's blokkeert me en verwijdert diverse lemma's onder valse voorwendselen.

Ik wilde de vaderdagtrofee m/v in ieder geval ook kunnen blijven bestemmen voor vaderactivisten. Zo kwam het tot mijn eis, januari 2011 in een jury-vergadering, dat de jury geheel onafhankelijk zou moeten worden van de organisatie van het symposium (Peter Tromp). Dit was overigens ook de afspraak in de betreffende contracten. Dit staat los van de afspraak dat het bestuur die aanstelling regelt. Na een aanvaring over de weigering van Tromp om zijn valse titel (PHD ipv Msc) aan te (laten) passen en wat zeer onbetamelijke opmerkingen van Tromp zijn kant, weigerde ik nog verder met Tromp samen te werken.

Een bemiddeling door Louis Tavecchio wijs ik af. Inzicht en daaruitvoortvloeiende exuses zijn m.i het enige mogelijke antwoord

voorjaar 2011 Uit Jury omdat ik niet meer met T wilde samenwerken.

Oktober 2011. Zoek het woonadres van mijn dochter op en laat er met haar verjaardag een fles wijn bezorgen.

2012 In Jury maar los van T.

Merkwaardige jurering; een nominatie in het geheel niet toegelicht. Werkgever maakt stennis over mijn nominatie van Wensley. Vrouw wint prijs vanwege een enkele vadercursus. Jury heft zich op.

December 2012 Weerzien R (zie ont-moeting R) Twintig gebroken jaren gingen voorbij waarin kinderen in een bakfiets rondrijden nu juist onder moeders hip werd, totdat R zelf het contact met mij opnam. Zie aparte documenten hierover.

Met zoon met zijn tweeën een prachtige vakantie in Noorwegen.

2013 Gesprek met Quik Schuijt samen met dochter. Ik erger me aan de voortdurend anti-vader houding van Quik-Schuijt. R vindt dat ik juist meer ruimte moet geven (zie verslag hiervan).

December 2013 Bijeenkomst lotgenoten

2014 Lezing met Rosa voor conferentie herverbinding in april 2014

In september 2014 overleed Rob van Altena aan longkanker. Zijn ziekbed en overlijden ging gepaard met veel onrust en voorafgaand mijns inziens ook lijkenpikkerij.

2014 Rob had de laatste jaren van zijn leven besteed aan de geschiedschrijving van zijn eigen scheidingsgeschiedenis ( in België) en de geschiedenis van de Nederlandse vaderbeweging.

Pogingen om het materiaal op een nette manier bij het IISG onder te brengen mislukte voor de zoveelste keer. Ook andere nationale archieven bleken weer geen belangstelling te hebben.

Ik besteedde veel aandacht aan Rob zijn bezigheden. Omdat Rob geen internet had zocht ik veel voor hem op. Ook mijn eigen archief werd door Rob zorgvuldig uitgepluisd.

Vakantie met zoon in (Pyreneeën)

Omdat ik het overlijden van Rob verwachtte nam ik ook een aantal liedjes met hem op, die ik op You Tube plaatste.

Het belang van een dergelijke geschiedschrijving kan niet worden onderschat. Al jaren gaat die geschiedschrijving verloren en worden archieven van vaders vernietigd. Ook nu gebeurde dat weer

Oktober 2014 Procedure Vaderkenniscentrum tegen mij vanwege laster en nog wat zaken. achterhouden van een schilderij door hun. Dat het laster zou zijn als ik dat benoem. Op het laatste moment afgedaan met een schikking ten kantore van de advocaat van het Vader Kennis Centrum. Daarbij werd besloten het beeldje als wisseltrofee te blijven uitreiken.

Bij deze schikking kreeg ik veel steun van Herman Schiphorst, mijn oude maat uit de vaderbeweging.

Ik heb in de loop der jaren een aantal dingen bereikt, maar heb ook vaak het gevoel gehad tegen een muur aan te lopen. Ben ik te hard gegaan?

>2015 en verder

>
Vaderkenniscentrum voert in de vaststellingsovereenkomst vastgelegde afspraken simpelweg niet uit.
Doorbraak openbaarheid van uitspraken.
Als deskundige in een TV-serie van TV-Oost over Dwaze Vaders
Ik treed als deskundige op in het TV-programma "Debat op Twee"
Ik spreek op een congres in Bratislava
Artikelen in de Stentor
Artikelen over de rechterlijke macht met ex- Tweede-Kamerlid Harry van Bommel.
Herstel relatie met dochter op en af.
Deskundige in expertteam Ouderverstoting ( commissie van ministerie van Justitie)

tegenvoetsporen acties van mij mail mij zoek op deze site ik vader klik hier voor dossier publikaties Joep Zander vaders en zorg positieve linken internetkunstdossier van Joep Zander internetkunstdossier van Joep Zander homepage Joep Zander
klik hier! >>