Joep in actie bij rechtbank Zwolle 3

aktie rechtbank zwolle 3
Verslag zitting politierechter

dossier aktie Joep in Zwolle Joep plakt pamfletten op de rechtbank Zwolle

index

Verslag zitting politierechter

Straf

Ik zit in een soort cirkel . Recht voor me een houten wandje waarboven een vrouw in een zwarte toga zit die rechter is. Schuin daarboven en achter een plaquette met een soort silhouet van ons aller Trix. Links voor een vierkante kop met een brilletje dat officier heet schuin achter me rechts mijn advokaat en links A en D in de rol van deskundigen. Recht achter me een aanhang van zo'n dertig mensen en een paar schoolklassen met jeugdigen; vermoedelijk van een beroepsopleiding. Ik voel me in het midden van het gebeuren en op een energetisch erg juiste plek. Ik voel mij niet geintimideerd door wat er om mij heen gebeurt. Ook niet als ik even in een ooghoek de parketpolizist zie die me inelkaar getrimd heeft. Maar de tanden van justitie zijn wel degelijk aanwezig. Een turks gezegde is; "een gezicht zo kwaad als de muur van de rechtbank" merkte mijn advokaat op de heenweg op. En dit is dan de mond.

De officier heeft bij wijze van verrassing de dagvaarding met betrekking tot feit 1 (pamfletten plakken) afgevoerd zodat de zogenaamde lokaalvredebreuk overblijft. De arrogantie ten top immers op grond van de feiten al niet veroordeelbaar. Alleen op grond van op mij toe te passen machtsmisbruik. We hebben even nodig om te constateren dat het principiele (overmacht) verweer, dat juist onder het hoofdstuk pamfletten plakken stond gewoon door moet gaan. De secretaresse van de hoofdofficier leidt mij naar binnen. Ik moet zeggen het kon slechter wat betreft wat ik hiervoor "mandekking" noemde. Deze vrouw ziet er in ieder geval niet naar uit dat ze iemand in elkaar gaat slaan.
De officier heeft een weinig indrukwekkende uitstraling ondanks zijn zwarte jurk met bef. Af en toe wordt hij door de rechter teruggefloten. Mijn advokaat klaagt erover dat zo kort voor de zitting een deel van de aanklacht wordt ingetrokken. De officier wil hierover in diskussie gaan maar dat vindt rechter mevrouw Steendijk toch minder interessant. Het publiek is ondertussen zinderend stil. Ik heb daar ook bij mijn deel van het publiek op aangedrongen omdat ik denk dat elk excuus zal worden aangegrepen om het publiek te verwijderen. De officier wijst erop dat hij in de collegebanken heeft geleerd dat een onduidelijkheid in de dagvaarding tot nietigheid leidt en niet tot niet-ontvankelijkheid van het OM. Daarmee loopt hij over zijn eigen fout heen. Hij maakt inderdaad de indruk zelf net aan de collegebanken te zijn ontsnapt. De diskussie over het oproepen van getuigen-politieagenten verliezen we op onduidelijke gronden. We hebben overigens ook weinig behoefte de zitting te verplaatsen op die gronden. De deskundigen die we hebben meegenomen; Dries en Aya worden onder veel gemor van de zijde van Steendijk gehoord. De edelachtbare vermoed dat er niet veel onpartijdigs van deze deskundigen te verwachten is. Ze stelt Dries en Aya ook vragen op een manier en met bewoordingen die geen recht doen aan hun positie als deskundige. Vanuit haar optiek wordt ze hierin bevestigd. Aya legt eerst de eed ("zowaarlijk helpe mij God almachtig) af, en Dries de gelofte. Aya legt uit dat ze mij heldhaftig vindt en dat ik altijd tot het eind toe de dialoog zoek. Dries merkt op dat de raad voor kinderbescherming draait, een onduidelijk beleid voert. Hij antwoord op een vraag van Roelof Lanting dat hij denkt dat ik in maart niets anders had kunnen doen.
De officier betoogt dat principiele zaken niet tot schuldvrijstelling kunnen leiden en vergelijkt mij met een paar principiële idealisten als Henk Koning die toch ook veroordeeld zijn. Hier valt veel tegen in te brengen, maar ik konstateer dat ik mij met deze priester-aktievoerder niet in slecht gezelschap bevindt. Hoewel hij eerder in zijn betoog opmerkte dat ik een en ander slechts deed om aandacht te trekken, waarop ik hem fel attackeerde belicht hij dus nu weer de principiële kant. Dat hij dat zelf doet geeft mij weer een prima aanleiding (of "excuus") om in te gaan op de principiële kanten van het verhaal.

Het betoog van mijn advokaat staat stevig en zijn presentatie vind ik ook redelijk overtuigend zei het dat hij af en toe toch in de war lijkt gebracht door de verandering in de dagvaarding. Zo lijkt het alsof ik aangifte wilde doen doordat ik aan mijn grens was, terwijl ik wel degelijk serieuze redenen heb om aangifte te doen. Deze redenen kwamen wat minder sterk uit de mond van Mr. Lanting rollen.

Officier eist 250,- subsidiair 5 dagen cel en vergelijkt dat met wat in eerste instantie als schikking was aangeboden. Dit slaat natuurlijk al helemaal nergens op want dat ging over een feit dat hij blijkbaar niet wenst te vervolgen.
Steendijk probeert herhaalde malen tevergeefs het betoog van Mr. Lanting te onderbreken en hem tot inkortingen enzovoorts te manen. Hij antwoord dat er ook nog een laatste woord volgt. Als Steendijk de grens bereikt heeft deelt hij mee dat hij bij de laatste minuut is.
De officier reageert onder andere met de bewering dat ook anderen die het politiebureau niet willen verlaten veroordeeld worden. Lanting reageert kort en maakt zo als het ware tijd vrij voor mijn laatste woord. Hij meld alvast aan Steendijk dat er ook nog een laatste woord volgt.

Uiteindelijk was ik aan de beurt. Ik bedank haar dat ze mij het woord geeft. Ik beloof de rechter al bij voorbaat eventuele dubbels over te slaan. Hoewel ik niet veel heb overgeslagen leidde dat er wel toe dat zij mij niet heeft onderbroken. Een beetje gehaast voelde ik mij wel. Ik vond het moeilijk het lezen van papier te kombineren met aankijken enzovoorts ; maar eigenlijk lukte het mij nog aardig af en toe direkt oogkontakt te maken en extra indringende opmerkingen te plaatsen naast het al op het papier staande betoog. Ik begin met enkele citaten uit mijn geschiedschrijving ( dit verhaal dus). Eerst over de laatste keer dat ik R normaal zag.
Een beschrijving van een moment waarop ik een beetje dood dreigde te gaan. Vervolgens over het binnenkomen van het verzoek tot naamswijziging en het raadsrapport en dan ga ik verder.

Hierna volgt mijn laatste woord

Zo die zit. En direkt er achter aan het vonnis. Ze kan zich voorstellen dat er geen aangifte is opgenomen ( blijkbaar op grond van wat ze mij vandaag over de aangiftedelikten vroeg, en dus het gedrag van de politie begrijpelijk is. Ik onderbreek haar om te roepen "maar ik heb niet eens de gelegenheid gehad om te vertellen waarover ik aangifte kwam doen"
"Dat moet u maar in beroep vertellen; ik ben nu bezig met mijn uitspraak" Ze wijst alle aangevoerde gronden, de formele fouten bij de dagvaarding, de pricipiële stellingen, alles, af. De eis vindt ze reeel. Ik vraag haar bij het weggaan " Bent u nog van plan op mijn aanbod in te gaan om mij direkt in de boeien te slaan? " "Nee". Ik ben nu officieel crimineel.

Dat was het. Inmiddels stond er een grote rij wachtenden voor de politierechter op de gang, of soms al binnen bij het publiek. Naar ik later hoor blijkt ook Mr. Hulsenbek, de hoofdofficier een zeer groot laatste deel van de zitting te hebben bijgewoond. De gang van zaken had mevrouw Steendijk zo uitgeput dat ze, ondanks de hoeveelheid wachtenden toch tot een korte pauze besloot. Volgens Monique had ze helemaal rode vlekkken in haar nek. Toen dan ook de wachtende advokaten roepen dat het zo genoeg was zei ze dat ze het normaal nooit zo zou doen maar dat ze echt niet meer kon.
Later hoor ik trouwens ook dat het veranderen van de dagvaarding had geleid tot een korte pauze. Mijn moeder had daarbij de indruk dat die pauze door mijn advokaat was verzocht.

Wat napraten voor de deur van de rechtbank. Uiteindelijk met een aantal mensen samen nog een aantal pamfletten opgeplakt.

Een aantal mensen stappen op, een aantal gaan mee koffie drinken. De koffie wordt betaald door een nieuweling van de regio Noord van Dwaze Vaders.
De telegraafcorrespondent buzzerde me voor het schrijven van een stukje. Verder was me niet opgevallen dat er veel pers was. Alleen Deventer dagblad/Zwolse courant. Peter Snijdewind van Radio Oost werkt inmiddels ergens anders en de reaktie van die kant was ook tamelijk lauw. Ik heb wel het gevoel dat enige repressie eraan ten grondslag ligt.

Bij de koffie is het erg gezellig er wordt over een individuele aktie met een groot ijzeren kruis bij de raad Assen gepraat. M de G is er ook bij en proklameert de terugtrekkende beweging, loslaten. Ja juist de aardigsten doen dat maar ik betwijfel het resultaat. Daarover een bijzonder helder citaat van Jopt (de grote afwezige dus) aangehaald.

kranteartikel over de zitting in eerste aanleg

Voor het vervolg in tweede aanleg zie ook de persbericht en uikomst Hoger Beroep
en proces verbaal zitting in beroep hof arnhem

Een tweede ontmoeting met mevrouw Steendijk

index

klik hier voor dossier publikaties Joep Zander

site joep zander

Last Updated https://www.gabnet.com/ep/zander/pamflet2.htm : zie ook de andere pagina's