Uit het verslag van de hongerstaking van Joep
fragment 1; Het verhaal van Mylene
........................... Aan het eind van mijn toespraak toen ik tegen je zei: Joep ik wou dat ik zo'n vader had gehad", voelde ik zelf weer even heel sterk het verdriet, wat ik vele jaren met mij heb moeten dragen, en wat dit betekent heeft voor mij als kind. En in mijn armen had ik even symbolisch mijn vader,............. mijn vader,.....die op een gegeven moment de moed heeft opgegeven na zijn vele verzoeken aan de rechtbank, zijn vele pogingen..... tevergeefs.......... om ons te kunnen zien. Nog zie ik mijn vader met gebogen hoofd, en schokkende schouders van het huilen, de galerij van onze flat aflopen, waar ik toen met mijn moeder, zus en broertje woonde!
Of die keer toen mijn vader naar de school was gekomen om mij te zien. Ik werd in de klas tegengehouden door mijn jufrouw, ik moest even wachten zei zetegen mij, omdat je vader buiten staat, om je lastig te vallen !!! Je weet dat je moeder dit niet wil hebben ! Ik (9 jaar) stormde langs haar heen, probeerde de hoofdingang te bereiken, mijn hart bonkte van vreugde, ik huilde; mijn vader was er! Helaas ......... " de schoften" kregen mij te pakken , draaiden mijn armen op mijn rug, en ik kon nog net door de glazen deurruit mijn vader zien praten met het hoofd van de school, druk gebarend!! Ik vocht als een leeuwin om los te komen, begon te trappen met mijn benen, probeerde te bijten, maar dit alles lukte niet, zij waren sterker, hebben mij naar de klas gedragen, en ik moest wachten tot mijn
moeder kwam. Ik kreeg een driftbui................heb alles wat ik in mijn handen te pakken kreeg naar het hoofd van mijn "jufrouw " gegooid !
Inmiddels was mijn moeder gearriveerd, kwam de klas binnen, zag mij totaal over mijn toeren, zei dat ik mij niet zo moest aanstellen, en mij moest gedragen, (rot ...) en de juffrouw zei met een stijf toegeknepen mond, op een belerende toon tegen mijn moeder:"Nou mevrouw, u krijgt nog heel wat te stellen met deze jongedame",, wat een driftkop is dat zeg, dat had ik nooit achter haar gezocht! Mijn moeder zuchtte en zei: "Ja wat dat betreft is het precies haar vader, die kan ook van die vreselijke driftbuien krijgen, ben blij dat ik van die man af ben"! " En nu ziet u zelf wat er gebeurt als ze hun vader zien, ze raken helemaal overstuur"! Mijn "Juffrouw" antwoordde dat de school erover zou waken, dat wij geen kontakt met onze vader zouden hebben! En ik .........ik stond met dikbehuilde ogen dit
alles aan te horen, nog nasnikkend, en wist donders goed. Ook als 9-jarige, dat hier iets helemaal goed fout zat! Schreeuwde dan ook tegen mijn moeder, dat ik niet moest huilen omdat mijn papa er was, maar ik huilde omdat ik niet naar hem toe mocht!! " Ach wat weet jij er nou van ", zei mijn moeder " je weet niet hoe slecht papa is "! "Zo is het "! Zei de juffrouw" En dat was dat, voor de twee volwassenen in het klaslokaal een afgedane zaak , zoor mij als kind zouden dit soort taferelen nog vele malen volgen. Het is nooit meer goed gekomen tussen mijn juffrouw en mij! Dit is een fragment uit mijn boek, en als ik het soms teruglees denk ik, het is toch te gek.....het lijkt wel een film, maar dan een die verzonnen is!
Ook jouw situatie nu, het is toch te gek voor woorden........ in een demokratisch land? Ach Joep soms is mijn fantasie groot, en fantaseer ik dat jij, ik,................
fragment 2
Ik wil nog even ingaan op je brief van eergisteren waarin je van alles schreef over je ervaringen als kind op school. Ik heb gelukkig een goed kontakt met de school van R. Desondanks durven ze niet tegen de moeder in te gaan.
Ze waren zelfs bang dat als ik de schóól een kado zou geven vanwege R's verjaardag de moeder daar wat tegen zou hebben.
Ik word nog kwaad als ik eraan denk dat de moeder van R het in de eerste kontakten met de school voor elkaar had gekregen dat ze toen ik belde de hoorn erop gooiden; want ik moest wel een hele slechte vader zijn. Daarbij werd verwezen naar een vonnis van een kinderrechter die heel lamlendig schreef dat mijn aanwezigheid op school (de vorige school van R) aanleiding gaf tot konflikten. Je begrijpt het wel; ik had een uitstekende relatie met die school , maar daar werd de moeder jaloers op . Omdat de moeder op die school verkondigde dat ik daar niet mocht komen kwam ze zelfs enigszins overhoop te liggen met die school. Maar dat moest dan natuurlijk mijn schuld heten.
fragment 3 (opgetekend door Onno)
Joep wordt door veel voorbijgangers met onverholen sympathie begroet. De jongeren hebben alle begrip voor zijn geweldloze aktie. Dat het in deze "rechtstaat" mogelijk is dat kind en vader worden gescheiden, dat begrijpen ze niet!
Joep heeft wel wat last van brandend maagzuur. Onze remedie; pepermuntthee!
Turkse en Marokkaanse jongeren vinden het volstrekt onbegrijpelijk dat in dit land van de "mensenrechten" een vader of moeder wordt weggestuft.
|
|